بررسی اثر تزریق بوپروپیون در هسته ی vta در کاهش خشونت الفا شده توسط شوک الکتریکی کف پا در موش سفید آزمایشگاهی

خشونت کاربردهای معنایی گسترده ای دارد وطیف وسیعی از رفتارها را شامل می شود دو نوع اصلی از رفتار خشونت شامل رفتار تدافعی و تهاجمی است رفتار تدافعی واکنش هایی است که برای محافظت از قسمت های تحت خطر بدن روی می دهد. در حالی که رفتار تهاجمی دفاع بر علیه متجاوز است در طبیعت دفاع حیوان در حقیقت فرار کردن از قلمرو دیگری است. در مقابل در وضعیتهای محصور شده مثل محیط آزمایشگاه رفتار تدافعی مجموعه ای از واکنش هایی همچون جستن راه فرار، قوز کردن و حالت ایستاده (عدم اعتماد به کف) است. هسته vta با غالبیت مدارهای نورونی دوپامینرژیک نقش گسترده ای را در ناهنجاری های روانی ایفا می کند. بوپروپیون به عنوان یک داروی ضد افسردگی که به صورت گسترده برای ترک سیگار استفاده می شود و تحت نظارت fda می باشد داده های بالینی نشان دهنده ی اثرات جانبی این دارو در القای خشونت است. با این وجود شواهد بالینی برای نشان دادن فرایند بروز خشونت توسط این دارو هنوز شناخته شده نیست. موشهای سفید آزمایشگاهی نژاد ویستار به 5 گروه (کنترل، شاهد و تیمار دارویی با دوز (25/0 و 25/1 و 5/2) تقسیم شدند. تزریق از طریق کانول هادی که طی جراحی استرپوتاکسی و در شرایط استریل در هسته ی vta مغز قرار گرفته بود انجام شد گروه شاهد حامل دارو را دریافت کردند و گروه های تیمار دارویی دوزهای مذکور را دریافت کرده اند و گروه کنترل هیچ دارویی را دریافت نکرد. تمام گروه ها شوک الکتریکی کف پا را در درون جعبه استاندارد به صورت 1ma در 20 ثانیه دریافت کردند، همچنین رفتار موشها توسط 3 دوربین دیجیتالی به مدت 15 دقیقه ثبت می شد. نتایج نشان دادند که خشونت در گروه تیمار با کمترین دوز (25/0) یافت. در حالی که این رفتار با گروه های دیگر متفاوت بود. در سایر گروه ها رفتار خشونت با شدت بیشتری بروز کرد در مجموع بوپروپیون در کنترل رفتار خشونت وابسته به دوز نیست. همچنین بوپروپیون یک آنتاگونیست استیل کولین است و این نشان می دهد که بوپروپیون می تواند در مهار کردن برخی چرخه های نورونی رفتار خشونت نقش داشته باشد.