بررسی فلسفه ی دوران کودکی و نقش قصه و داستان در رشد و پرورش روحیه ی فلسفی در کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی روش اجتماع پژوهشی در برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش مهارت های استدلال در دانش آموزان دختر پایه سوم یکی از مدارس راهنمایی اهواز بود. نمونه این پژوهش شامل 60 دانش آموز دختر بود که به روش نمونه گیری تصادفی از میان دانش آموزان دختر پایه سوم راهنمایی انتخاب شدند برای بررسی فرضیه پژوهش از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. فرضیه آزمایی و تحلیل داده ها نشان دادند که اجرای روش اجتماع پژوهشی که با استفاده از قصه و داستان در کلاس درس صورت گرفت بر پرورش مهارت های استدلال دانش آموزان دختر موثر واقع می شود. یافته های پژوهش حاضر موید نتایج پژوهش های انجام گرفته شده در داخل خارج از کشور است. در این پژوهش از آزمون مهارت های استدلال نیوجرسی استفاده شد. این آزمون طی سال های 1976 تا 1980 توسط ویرچینیاشیپمن ساخته شد و سپس توسط روانشناسان مرکز آزمون تحصیلی پرینستون نیوجرسی برای ارزیابی برنامه آموزش فلسفه به کودکان مورد بررسی قرار گرفت. موضوعات به کار گرفته شده در این آزمون ها بستگی قابل توجهی به ساختار آن جامعه دارد بدین سان هنگام ترجمه یاکارایی خویس را از دست می دهند یا ما را به نتایجی می رسانند که ساختگی و غیر واقعی است. جامعه مورد مطالعه شامل دانش آموزان سال اول دوره متوسطه مدارس دولتی شهر تهران در سال 1386 بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده شصت نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه mqos بک و جی ساب استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند آموزش قصه در بالابردن سطح مهارت پرسشگری و تغیر و تردید جهانی شمولی پیچیدگی و انگیزه های وجودی موثر است ولی در بعد تحول اندک است و از لحاظ آماری معنی دار نیست.