در برخی بازمانده های معماری محوطه میراث جهانی پاسارگاد، همچون پایه ستون ها و نقش برجسته های ورودی کاخ های بارعام ، اختصاصی و دروازه، سنگ آهکی سیاه رنگی به کار رفته است. در مطالعات میدانی و آزمایشگاهی مشخص شد که این سنگ از نوع سنگ آهک ریزبلور بوده ودر طول سال های گذشته به دلایل ساختاری همچون ترک ها و ریزترک های موجود در آن تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی مخصوصا رطوبت به شدت فرسوده گشته است. در این ت...

جنس آویشن (Tymus) در نقاط مختلف ایران 14 گونه دارد (1). یکی از گونه‌هایی که پراکندگی وسیعی در شمال و غرب کشور دارد Thymus pubescens است. معرفی این گونه به‌عنوان گیاهی دارویی و معطر، شناخت ترکیبهای موجود در اسانس آن، مقایسه مقدار و درصد ترکیبهای تشکیل‌دهنده اسانس در نقاط مختلف، در دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی کامل از اهداف اصلی این طرح است. به علاوه، معرفی این گونه به‌عنوان گیاهی معطر در جهت تو...

محل جمع آوری گیاه: باغ گیاهشناسی ایران فصل جمع آوری گیاه: تابستان اندام مورد استفاده: قسمتهای هوایی گیاه (برگ و گل) روش اسانس گیری: تقطیر با آب و بخار با دستگاه Kasier & Lang بازده اسانس:  0.41درصد نسبت به وزن گیاه خشک ترکیبهای اصلی: دکانال (45%)، تترا دکانال (13.6%)، کریزانتنیل استات (7.7%)

محل جمع آوری گیاه: باغ گیاهشناسی ایران فصل جمع آوری گیاه: بهار اندام مورد استفاده: گل روش اسانس گیری: خیساندن در حلال هگزان بازده اسانس: 0.1% نسبت به وزن گیاه ترکیبهای اصلی: کارواکرول (46.1%)، متیل آنترانیلات (20.6%)، N- فنیل – فرماید (12.5%)، نرولیدول (6.4%)

گونه Paracaryum glandulosum به عنوان گونه جدید از ایران نامگذاری و شرح داده می‌شود. گونه‌های P. cynoglossoides، P. polyanthum با ترکیب جدید و برای اولین بار از ایران گزارش می‌گردند. نام پایه ترکیبهای جدید  Mattiastrum cynoglossoidesو M. polyanthum است. گونه‌های P. heratense، P. Leptophyllum و P. papillosum برای اولین بار از ایران گزارش می‌شوند.

نیزارهای ایران به عنوان یک منبع مهم تهیه الیاف سلولزی به منظور جبران بخشی از کمبود ماده اولیه صنایع سلولزی ایران مطرح می باشند. در راستای بررسی خواص اولیه کاربردی نی P. australis که مهمترین گونه از نظر وسعت در میان سایر گونه های نی در ایران می باشد، 3 رویشگاه عمده این گونه شامل مناطق جنوب، شمال و شرق در ای...

جنس Pimpinella در ایران حدود 20 گونه دارد که اغلب یکساله می باشند. از رایج ترین گونه های چند ساله P. aurea  و P. tragium  می باشند که تقریبا در سراسر مناطق معتدله سرد ایران پراکنده اند. یکی از گونه های بسیار معطراین جنس P. anisum است که ارزش صادراتی بسیاری دارد.یکی از اهداف این طرح بررسی سایر گونه های این جنس از جهت تولید اسانس است. گیاه P. aureaدر مرحله گلدهی و بذردهی از دو منطقه ( فشم و توچال...

محل جمع آوری گیاه: باغ گیاهشناسی ایران فصل جمع آوری گیاه: بهار اندام مورد استفاده: گل روش اسانس گیری: خیساندن در حلال هگزان بازده اسانس: 0.4  درصد نسبت به وزن گیاه خشک ترکیبهای اصلی: لینالول (21%)، 1و7-اکتا دی ان – 3و6 – دی ال ، 2و 6- دی متیل (17%)، ترانس- نرولیدول (11.4%)، آلفا – فارنزن (6.2%)

محل جمع آوری گیاه: استان فارس فصل جمع آوری گیاه: خرداد ماه اندام مورد استفاده: قسمت هوایی گیاه روش اسانس گیری: تقطیر با آب و بخار با دستگاه Kaiser & Lang بازده اسانس: 3.3 درصد نسبت به وزن گیاه خشک ترکیبهای اصلی: کارواکرول (37%)، ارتو- سیمن (15%)، دودکان (9%)، گاما – ترپینن (6.5%)

محل جمع آوری گیاه:کوهدشت فصل جمع آوری گیاه: تابستان اندام مورد استفاده: قسمتهای هوایی گیاه روش اسانس گیری: تقطیر با آب و بخار با دستگاه Kasier & Lang بازده اسانس: 15 درصد نسبت به وزن گیاه خشک ترکیبهای اصلی: کارون (63%)، آلفا- توجن (16%)، بتا-بیزابولن(6.9%)