همسانی ژنتیکی سویه های واکسن مایکوپلاسما آگالاکتیه جدا شده از طالقان، لرستان و شیراز در ایران

سابقه و هدف: ایران یکی از اصلی ترین کانون های فعالیت مایکوپلاسما آگالاکتیه در دام های نشخوارکننده در جهان شناخته است. سه سویه بومی طالقان، لرستان و شیراز برای تولید تنها نمونه واکسن کشته علیه آگالاکسی در ایران مورد استفاده قرار می گیرند. این مطالعه با هدف آگاهی از ارتباط ژنتیکی میان این سویه ها انجام شد. مواد و روش ها: از هر سه سویه بومی طالقان، لرستان و شیراز کشت تازه در محیط آبکوشت PPLO تهیه و ماده ژنتیکی با روش جوشاندن استخراج گردید. چهار واکنش مستقل PCR  بر مبنای 4 لوکوس VNTR5، VNTR9، VNTR17 و VNTR19 تنظیم و در مورد هر سه سویه اجرا گردید. توالی نوکلئوتیدهای تمامی محصولات PCR تعیین گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده بر مبنای توالی نوکلئوتیدها در هر 4 لوکوس وجود همسانی کامل در میان ژنوم سه سویه را نشان داد. از طرف دیگر به جز لوکوس VNTR19 سویه های سه گانه ایرانی در هر سه لوکوس دیگر با سویه شاخص PG2 مایکوپلاسما آگالاکتیه همسان مشاهده شدند. در لوکوس VNTR19 تنها تفاوت مشهود اضافه شدن 3 نوکلوتید به طول این لوکوس در سویه های ایرانی بود. نتیجه گیری: همسانی ژنتیکی در میان سه سویه ایرانی می تواند نشانه فعالیت یک یا چند کلون های بومی اجدادی باکتری در جغرافیای ایران باشد که در طول تاریخ دامپروری این کشور پیدایش و تکامل یافته اند. در نتیجه ضعف در اعمال سیاست های کنترل بیماری به صورت هموژن و غالب منتشر شده است. در توضیح چگونگی شباهت میان سه سویه ایرانی و سویه PG2 می توان آنرا به تشابه تصادفی در فرآیند تکاملی (حالت هموپلازی) و یا متاثر از مداخلات انسانی از راه فعالیت های دامپروری مانند واردات دام از خارج مربوط دانست. اعمال روش های استاندارد ژنوتایپینگ بر روی تعداد بیشتر جدایه های ایرانی می تواند به درک صحیح این موضوع کمک نماید.