اثر کورتیکوسترون و نوراپینفرین روی میانگین غلظت ارکسین پلاسماین موش با محدودیت غذایی

هدف از این تحقیق تعیین اثر تزریق کورتیکوسترون و نوراپینفرن روی میانگین غلظت پلاسمایی ارکسن در موشهای با تغذیه محدود بود. شصت عدد موش نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 300 تا 350 به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. حیوانات تغذیه کامل و یا 50 و یا 25 درصد به مدت 10 روز دریافت کردند. حیوانات در گروههای تغذیه ای مختلف 1 و یا 3 میکروگرم کورتیکوسترون، 1 و یا 3 میکروگرم نوراپینفرین و 3 میکروگرم کورتیکوسترون به همراه 3 میکروگرم نوراپینفرین دریافت کردند. نمونه های خونی 2 ساعت قبل و 2 ساعت بعد از تزریق از رگ وداج جمع آوری گردید. نمونه های خونی جهت تعیین غلظت ارکسین با روش رایوایمینواسی مورد استفاده قرار گرفتند. گرسنگی به مدت 10 روز باعث افزایش غلظت گلوکز در حیوانات با تغذیه 25 و 50 درصد شد. تزریق کورتیکوسترون و نوراپیفرین و تلفیق این دو باعث افزایش بیشتر غلظت گلوکز گرید. همچنین گرسنگی به مدت 10روز باعث افزایش غلظت ارکسین در حیوانات با تغذیه 25 و 50 درصد شد. تزریق کورتیکوسترون و نوراپینفرین و تلفیق این دو باعث کاهش غلظت ارکسین در حیوانات با تغذیه 25 و 50 درصد شد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر اینست که گرسنگی 25 و یا 50 درصدی باعث افزایش میانگین غلظت گلوکز و هورمون ارکسین می شود. تزریق کورتیکوسترون. باعث کاهش هورمون ارکسین می شود. بنابراین ارکسین در هنگام درجات مختلف گرسنگی و در هنگامیکه سطح گلوکز پایین است ترشح می شود و این ترشح با افزایش غلظت کورتیکوسترون و نوراپینفرین کاهش و کنترل می شود.