اثر نسبت دانه جو به کاه و تجزیه پذیری پروتئین بر عملکرد و متابولیست های خون بره های نر سنگسری

,180 گرم یونجه خشک با دو نسبت دانه جو به کاه و تجزیه پذیری شکمبه ای پروتئنین کنجاله سویا به صورت ذیل شماره گذاری شدند: -1 دانه جو 360 گرم، کاه 280 گرم و کنجاله سویای معمولی 180 گرم -2 دانه جو 480 گرم، کاه 160 گرم و کنجاله سویای معمولی 180 گرم -3 دانه جود 360 گرم، کاه 280 گرم و کنجاله سویای اتوکلاو شده 180 گرم -4 دانه جو 480 گرم، کاه 160 گرم و کنجاله سویای اتوکلاو شده 180 گرم روش فاکتوریک 22 مورد استفاده قرار گرفت . جیره های کامل بصورت آزاد در اختیار 40 راس بره نر سنگسری با متوسط سن (0/4 +- 10 ماه) و وزن اولیه (3/5 +- 31/2 کیلو) در قالب 4 تیمار با 10 تکرار روزانه 4 نوبت قرار گرفت . در طول آزمایش بره ها بصورت انفرادی تغذیه شده و آب و نمک بطور آزاد در اختیار آنها گذاشته شد. مصرف روزانه خوراک هر دو هفته یکبار در مدت 12 هفته آزمایش برای هر راس بره بطور جداگانه از اختلاف غذای داده شده و باقی مانده محاسبه گردید. وزن زنده ها بره ها هر دو هفته یکبار اندازه گیری شد. ازوریدوداج 4 راس بره از هر تیمار توسط و نوجکت هپاریته در ساعت صفر (گرسنگی) 2، 4 و 7 ساعت بعد از مصرف غذای صبحگاهی در آخرین هفته آزمایش نمونه برداری گردید. پلاسمای خون برای میزان اوره و گلوکز آزمایش گردید. میزان ظاهر شدن اوره و گلوکز در خون سیاهرگ باب کبدی بره های تغذیه شده با خوراکهای شماره 1 و 2 دو ساعت بعد از مصرف خوراک اندازه گیری شد. از طرح اندازه گیری زمانهای تکرار شده (repeated measurement) برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به مصرف غذا، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذا استفاده گردید و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به متابولیت های خون از طرح کاملا تصادفی استفاده شد. افزایش وزن روزانه در بین گروههای آزمایشی با دریافت سطوح مختلف دانه به علوفه تفاوت معنی داری داشت . بیشترین و کمترین میانگین افزایش وزن روزانه 213/9 و 179/8 گرم متعلق به گروههای آزمایشی 2 و 3 بود. مصرف غذا به ازای وزن متابولیکی تحت تاثیر سطوح مختلف دانه به کاه قرار گرفت . بیشترین و کمترین مصرف غذا به ازای وزن متابولیکی 116/72 و 103/47 گرم به ترتیب متعلق به گروههای 2 و 1 بود. رگرسیون خطی افزایش وزن روزانه و مصرف غذا به ازای وزن متابولیکی معنی دار (p<0.05) بود. میزان اوره پلاسمای خون در 4 و 6 ساعت بعد از غذا خوردن تحت تاثیر نسبت دانه جو به کاه قرار گرفت (p<0.05). بیشترین مقدار آن 11/42 متعلق به گروه 1 در زمان صفر (گرسنه) و کمترین آن 8/25 میلی مول در لیتر متعلق به گروه 4 و 6 ساعت بعد از مصرف غذا بود و همچنین، بیشترین مقدار گلوکز 7/17 و کمترین آن 5/34 میلی مول در لیتر به ترتیب در زمانهای 2 و صفر (گرسنه) مربوط به گروه 4 بود. میزان ظاهر شدن اوره و گلوکز در سیاهرگ باب کبدی 1 و -0/47 میلی مول برای اوره و 0/015 و 0/45 میلی مول در دقیقه برای گلوکز به ترتیب برای گروههای 1 و 2 بود.