بررسی اپیدمیولوژیک - علائم بالینی و یافته های آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به لوپوس بستری شده در مراکز آموزش درمانی امام خمینی (ره) و طالقانی کرمانشاه بین سالهای 77-72

ضرورت این مطالعه از آنجا احساس می گردد که sle یکی از بیماریهای با انسیدانس 1/8 تا 7/6 در یکصد هزار نفر در سال و شیوع جنسی با نسبت زن به مرد حداقل 9 به 1 و حداکثر شیوع در سنی اواخر نوجوانی واوایل جوانی است . و بدن علیه سلولهای خودی آنتی بادی تولید کرده و دارای تنوع علایم بالینی و درگیری سیستم های مختلف می باشد. که تاکنون مطالعه کامل و دقیقی از شیوع - تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی آن در دست نبوده است لذا در این مطالعه بصورت گذشته نگر و توصیفی به بررسی بیماران بستری شده با تشخیص sle در بخش های داخلی مراکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) و طالقانی طی مدت 5 سال (از مهرماه 1372 لغایت شهریور ماه 1377) پرداخته ایم که اهداف مطالعه ما بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی بیماران و تجزیه و تحلیل آماری نتایج و توصیف آنها در مقایسه با کتب مرجع و مطالعات قبلی بوده است . معیار تشخیصی در بیماران مطالعه شده وجود چهار معیار از یازده معیار معرفی شده توسط انجمن روماتولوژی امریکا بوده است . روش این مطالعه بررسی پرونده تمام بیماران بستری شده با تشخیص sle در مراکز درمان امام خمینی (ره) و طالقانی کرمانشاه از نظر اپیدمیولوژی بالینی و آزمایشگاهی در مدت 5 سال بوده است . که نتایج حاصله بصورت نمودارها و جداولی تهیه و ترسیم و در پایان با مقایسه کتب مرجع مورد بحث قرار گرفتند.