استفاده از شاخص احتمالاتی و نطق فازی در تهیه نقشه تغییرات کاربردی اراضی شهری از تصاویر ماهواره ای (منطقه شمال و شمالغرب مشهد)

شهر مشهد در طی سالهای اخیر رشد نسبتا سریع داشته و در نتیجه تغییرات قابل ملاحظه ای را در کاربرد اراضی صورت گرفته است . هزاران هکتار زمین کشاورزی، باغ و مراتع تخریب شده و به کاربریهای دیگری چون شهر، نواحی صنعتی و غیره تبدیل شده است به پیروی از آن، خیابان تعریض شده پارکهای جدیدی ایجاد شده است . کشف و بازیابی تغییرات کاربری اراضی شهری از مهمترین مسائل و نیازمندیهای برنامه ریزی و مدیریت شهر می باشد. برای کشف و بازیابی تغییرات با استفاده از داده های سنجش از دور روشهای مختلفی وجود دارد. در این تحقیق روشهای: تفریق و تقسیم تصاویر، رگرسیون، تحلیل مولفه های اصلی و باندهای تفریقی از روش حداکثر احتمال برای شناخت و کشف تغییرات با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست تی ام مربوط به سالهای 1987 و 1996 شهر مشهد مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در این تحقیق با استفاده از احتمالات پسین حاصل از طبقه بندی حداکثر احتمال اقدام به تعیین نوع و مقدار احتمال عضویت هر پیکسل در تغییر شد. سپس کلاسهای نظیر در سالهای 1987 و 1996 از هم کم شدند. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که: الف) تصاویر ماهواره ای چند زمانه تغییرات کاربری اراضی در منطقه مورد مطالعه را بخوبی نشان می دهند. ب) با استفاده از دو روش تحلیل مولفه های اصلی و منطق فازی محل و درجات عضویت پیکسل ها در تغییرات قابل تشخیص اند. ج) در تصاویر حاصل از کم کردن احتمالات پسین مربوط به کلاس های نظییر تغییرات با اعداد منفی یا مثبت مشخص می باشند و بخوبی از مناطق عدم تغییر قابل تشخیص می باشند. بنابراین روش مبتنی بر استفاده از احتمالات پسین حاصل از طبقه بندی حداکثر احتمال بعنوان مناسبترین روش می باشد. زیرا هم نوع و ماهییت تغییرات و هم احتمال عضویت در تغییرات را می توان مشخص نماید.