مقایسه اثر کلومیفن سیترات و لتروزول در درمان بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک نازا مراجعه کننده به درمانگاه زنان در بیمارستان های خاتم الانبیاء (ص)، فاطمیه (س) و مطب های خصوصی در سالهای 94-93

عنوان :مقایسه اثر کلومیفن سیترات و لتروزول در درمان بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک نازا مراجعه کننده به درمانگاه زنان در بیمارستان های خاتم الانبیاء (ص)، فاطمیه (س) و مطب های خصوصی در سالهای 94-93 مقدمه: نازایی یکی از معضلات مهم در سنین باروری است،که با توجه به جوان بودن جمعیت کشور از فراوانی قابل توجهی نیز در ایران برخوردار است.قسمت قابل توجهی از علل نازایی را اختلال تخمک گذاری تشکیل می دهد،که در بین این اختلالات،سندروم تخمدان پلی کیستیک یکی از شایعترین علل می باشد. در این مطالعه به مقایسه اثر کلومیفن سیترات و لتروزول در درمان بیماران نازا مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به درمانگاه زنان در بیمارستان های خاتم الانبیاء (ص)، فاطمیه (س) و مطب های خصوصی در سالهای 94-93 پرداختیم. روش مطالعه: در این مطالعه که به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی(double-blind randomized trial) انجام شد. تعداد60 نفراز خانم های نازا که دارای شرایط ورود به طرح بودند به روش کاملا تصادفی انتخاب شدند وبه دو گروه مختلف،تقسیم شدند.کلیه متغییرهای طرح شامل عوامل دموگرافیک و عوامل نشانگر پاسخ به درمان شامل میزان تخمک گذاری ،بارداری بالینی وعوارض دارویی در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه مشاهده گردید که دو گروه از نظر سن،bmi ونوع نازایی ومدت اَن اختلاف معنی داری نداشت و بازه سنی 25 تا 30 سال بالاترین فراوانی را در هر دو گروه داشت.میزان تخمک گذاری و بارداری بالینی با کلومیفن به ترتیب 24 نفر (80%) ،9 نفر (30%) و در گروه لتروزول به ترتیب 27 نفر(90%) ،10 نفر(33.3%) که با p>0.05 اختلاف معنا داری بین دو گروه مشاهده نشد.همچنین موارد سقط وچند قلویی در گروه کلومیفن به ترتیب 3نفر(10%) ،1نفر(3.3%) و درگروه لتروزول به ترتیب 1نفر(3.3%) وصفر که با p>0.05 اختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. فراوانی اوولاسیون بر اساس دوره درمان در بیماران در گروه لتروزول مشابه بود (p > 0.05)؛ اما در گروه کلومیفن اختلاف معناداری مشاهده گردید (p=0.004). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و با توجه به یافته های به دست آمده راجع به تخمک گذاری و بارداری بالینی و همچنین مثبت شدن beta-hcg در این مطالعه چنین استنباط می شود که کلومیفن سیترات و لتروزول اثربخشی مشابهی در درمان بیماران نازا مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک دارند و لذا استفاده از هر یک از آنها با توجه به شرایط بیماران و نظر پزشک معالج و سن بیماران و همچنین توان مالی بیمار قابل توصیه می باشد. کلیدواژه ها: کلومیفن سیترات، لتروزول، سندرم تخمدان پلی کیستیک