“آرتمان دیجیتال “با رهیافت جبر فرمکسی در تاشه پردازی فرم های آزاد

یکی از مهمترین رویدادهای دهه 1990 انقلاب دیجیتال بوده است زمانی که ایده معماری بدون کاغذ توسط دانشگاه کلمبیا مطرح شد و در نتیجه ی آن، معماری که براساس تصاویر جذابی که بوسیله نرم افزار های سه بعدی نقشه کشی از جمله اتوکد راه به دنیای معماری پیدا کرده بودند ایجاد شد. این موضوع منجر به ظهور معمارانی که استفاده کننده از این نرم افزارها بدون درکی از فرمولاسیون و منطق آن بودند شد. معماران امروزه به این حقیقت آگاهند که روند طراحی به اندازه محصول نهایی آن دارای اهمیت است و باید تاکید آنها بر روی روند طراحی در مقایسه با محصول طراحی باشد. ارائه مفهوم جبرفرمکسی در مقابل مدلینگ به منظور تولید معماران برنامه نویس برای بازپس گرفتن نقششان به عنوان طراح با تبدیل پیچیدگی های فضایی به پیچیدگی های محاسباتی است. هدف پژوهش طراحی آرتمان با فرم آزاد است، به بیان دیگر یک خانه هنر دیجیتال براساس طراحی الگوریتمی که داده های ورودی در سایت پروژه و برنامه پروژه موجود است و خروجی پروژه یک فرم آزاد بر اساس طراحی از طریق نرم افزار فرمین به عنوان ماشین تولید فرم با استفاده از جبر فرمکسی است، به منظور تعاملی تنگاتنگ میان ملاحظات مهندسی و حس هنری معماران با استفاده از مفاهیم توابع "فرازش" و "نوانش" است که یک بیانِ طراحی نوین در عصر پست دیجیتال است. در این پژوهش، کانسپِ نوشتن فرمول جبری در مقابل مدلینگ بحث شده است .