تاثیرهشت هفته تمرین هوازی روی برخی شاخص های قلبی تنفسی و تحمل به فعالیت زنان مبتلا به آسم مزمن دارای اضافه وزن شهرستان اهواز

هدف تحقیق حاضر،بررسی تاثیرهشت هفته تمرین هوازی روی برخی شاخص های قلبی تنفسی و تحمل به فعالیت زنان مبتلا به آسم مزمن دارای اضافه وزن شهرستان اهواز بود. روش شناسی: این پژوهش به صورت نیمه تجربی از نوع کاربردی با طرح دو گروهی و آزمون قبل و بعد که در گروه تجربی (7نفر با میانگین سنی56/9 ± 85/37 و شاخص توده بدنی23/4 ± 07/29) افراد به مدت دو ماه مطابق برنامه توان بخشی زیر بیشینه (45 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب) به تمرین هوازی پرداختند. گروه کنترل (7 نفر با میانگین سنی 77/9 ± 14/36 و شاخص توده بدنی53/2 ± 65/29) از تمرین هوازی دور ماندند. شاخص های مورد اندازه گیری در شرایط پایه، به روش استاندارد اندازه گیری شدند. یافته ها: کاهش معنی داری در ضربان قلب استراحت، فشار خون سیستولی، تهویه دقیقه ای و افزایش معنی داری در حداکثر اکسیژن مصرفی و تحمل به فعالیت در گروه تمرین بعد از هشت هفته مشاهده شد (05/0< p ). تغییر معنی داری در گروه کنترل رخ نداد (05/0 p> ). نتیجه گیری: مداخله دراز مدت ورزش هوازی متوسط می تواند باعث تغییر مطلوب در شاخص های قلبی- تنفسی و تحمل به فعالیت زنان مبتلا به آسم مزمن دارای اضافه وزن شود