بررسی اثر تکنیک finishing بر استحکام باند سرامیک های vita و ceramco به زیرکونیا به دنبال ترموسایکلینگ

مقدمه و هدف: در سالهای اخیر استفاده از زیرکونیا با معرفی تکنولوژی cad/cam در دندانپزشکی فزونی یافته است.مطالعات قبلی نشان داده اند علی رغم استحکام بالای زیرکونیا ، باند بین کور و پرسلن کم است که این نقص رستوریشن را مستعد پریدگی سرامیک پوشاننده می کند. استرس باقی مانده در محل اتصال سرامیک_ زیر کونیا بعلت عدم مطابقت ضریب انبساط حرارتی کلید شکست های رستوریشن پرسلن_زیرکونیا می باشد. تحقیق در مورد نوع پرسلن با جذب آب حداقل و میزان کریستال های لوسایت و همچنین استفاده از روش فینیشینگی که باعث حداقل جذب آب در دراز مدت می شود، ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: دو نوع سرامیک تجاری رایج در بازار vitaو ceramco در این مطالعه تحت بررسی قرار گرفتند. برای هر نوع سرامیک با استفاده از کور زیرکونیای سفید تعداد 50 نمونه مستطیلی شکل با ابعاد 15×3×1 توسط دستگاه cad/ cam آماده شد. کورهای زیر کونیا با ذرات اکسید آلومینیوم ?m110 تحت فشار 5/2 بار سند بلاست شدند.لایه ونیر در ابعاد نهایی 4×3×1mm بروی کور زیرکونیا قرار گرفت. نمونه ها با توجه به تکنیک فینیشینگ و زمان غوطه وری در نرمال سالین به 5 گروه تقسیم شدند. تمامی نمونه ها با قرارگیری 5000 سیکل در دمای 5 و 55 ترموسایکلینگ شدند.پس از پخت مجدد در دمای دمای 890c استحکام باند نمونه ها توسط universal testing machine بر حسب نیوتن محاسبه شد.