ارزیابی ریسک مناطق مختلف شهر کرمان در برابر بحران زلزله با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری با معیار چندگانه و سیستم اطلاعات جغرافیایی

مروری بر پیشینه تاریخی زلزله های رخ داده در شهر کرمان بیانگر این واقعیت است که کرمان به عنوان یکی از شهرهای مهم ایران به واسطه قرار گرفتن چندین گسل فعال در اطراف آن، با ریسک بالایی در برابر خطر زلزله روبرو است. در این راستا به منظور برخورداری از برنامه ای اصولی و کاربردی جهت کاهش خطرات و آسیب های ناشی از آن، ارزیابی ریسک مخاطره زلزله ضروری است که هدف اصلی این پژوهش می باشد. اطلاعات لازم از طریق مطالعات میدانی، پرسشنامه و نظرات کارشناسان جمع آوری شده است. به منظور پردازش اطلاعات جمع آوری شده و وزن دهی به معیارها از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره و نرم افزارهای expert choice و spss استفاده، سپس نقشه های بدست آمده در نرم افزار gis arc با مدل همپوشانی شاخص تلفیق و با توجه به رابطه ریسک به ارزیابی ریسک مناطق چهارگانه شهر کرمان پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که در صورت وقوع زلزله 7.5 ریشتری، منطقه3 شهر کرمان براساس مساحت آن، با وجود داشتن کمترین ظرفیت (3.65%) نسبت به سایر مناطق و درصد آسیب پذیری نسبتا زیاد (11.06%)، دارای بیشترین ریسک می باشد که عامل مهم در افزایش آسیب پذیری این منطقه مربوط به آسیب پذیری کالبدی ناشی از زیر معیار فاصله از گسل با وزن 171/0 می باشد. ریسک مناطق1 و2 حالت بینابینی بین دو منطقه دیگر را دارد و منطقه4 براساس مساحت آن با وجود آسیب پذیری بالا (11.93%) به دلیل دارا بودن ظرفیت بالا (4.36%) ناشی از زیر معیار فاصله از راه درجه1 با وزن 208/0 و دور بودن از گسل زنگی آباد دارای کمترین ریسک در برابر بحران زلزله در شهر کرمان می باشد.