ارتباط خارج از زبانی و نقش آن در یادگیری

"فعالیت های تعاملی " که در آن مخاطب، صحبت خود را به عنوان موضوع مورد بحث در نظر می گیرد، معمولا برای محققانی که دغدغه فراگیری زبان را دارند جالب است : این فعالیت ها توسط نشانه هایی ابراز می شوند که اجازه می دهند که کنترل فعالیت زبانی و درک خصوصیات آن توسط خود سوژه استنباط شود. در این کار پژوهشی ما سعی می کنیم که در این زمینه تحول تحقیقات درباره فراگیری زبانهای خارجی را شرح داده و تفاوت دیدگاه های مورد بحث را نشان دهیم. مکالمه خارج از زبانی، اتباطی با ویژکی های خاص است که در آن بطور واضح چندین استراتژی توسط زبان آموز بومی و زبان آموز غیر بومی برای حل مشکلات، با توجه به نا برابری زبانی اجرا می شود. هدف از این کار آموزشی تعریف چند مفهوم تحلیلی از شکل های آموزش،در نمایی از کنش متقابل،همچنین برسی انتقادها و تحلیل های انجام شده در ارتباط خارج از زبانی در یادگیری است.