نقش الکسی تایمی, سبک های دلبستگی و مکانیزم انکار بر پیش بینی ادراک درد و جهت گیری زندگی در بیماران مبتلا به سرطان

یکی از مشکلات بهداشتی جدی جوامع بشری بیماری سرطان است که بشر هنوز نتواسته کاملا آن را مغلوب نماید. توجه به مسائل روانشناختی می تواند نقش بسزایی در ارتقای سلامت و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش الکسی تایمی، سبک های دلبستگی و مکانیزم انکار بر پیش بینی ادراک درد و جهت گیری زندگی در این بیماران انجام گرفت. طرح این پژوهش، مقطعی-توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد مبتلا به سرطان بودند که در نیمه اول سال 1393 در مراکز بالینی و درمانی انکولوژی شهر شیراز بستری بودند. با در نظر گرفتن ملاک های شمول، تعداد 100 بیمار مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی بودند، از جامعه پژوهش به شیوه نمونه گیری در دسترس از نوع هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات مشتمل بر مقیاس الکسی تایمی تورنتو، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور، مصاحبه نیمه ساختار یافته انکار سرطان، مقیاس دیداری شدت درد و مقیاس جهت گیری زندگی بود که به صورت انفرادی با بیماران توسط پژوهشگر تکمیل گردید. داده های به دست آمده نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که ادراک درد با الکسی تایمی و سبک دلبستگی اجتنابی رابطه مثبت معنادار و با سبک دلبستگی ایمن و انکار رابطه منفی معنادار دارد. جهت گیری زندگی خوشبینانه نیز با الکسی تایمی و سبک دلبستگی اجتنابی ارتباط منفی و معنادار و با سبک دلبستگی ایمن و انکار ارتباط مثبت معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای انکار و سبک دلبستگی ایمن توان پیش بینی 43% از واریانس ادراک درد در بیماران مبتلا به سرطان را داشتند و متغیرهای انکار و الکسی-تایمی نیز توان پیش بینی 25% واریانس جهت گیری زندگی خوشبینانه را در این بیماران داشتند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، توجه به متغیرهای الکسی تایمی، سبک های دلبستگی و انکار می تواند در کاهش ادراک درد و افزایش جهت گیری زندگی خوشبینانه بیماران مبتلا به سرطان نقش داشته باشد.