اثرات نانو ذره ی دی‏اکسید تیتانیوم و ویتامین e بر بیان ژن‏های ar، inos، igf-1 و toj3 در بلدرچین ژاپنی

استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (tio2nps) بطور روز افزونی در تحقیقات دام و طیور در حال افزایش است. tio2nps می توانند (ممکن است) سبب آسیب های عمده در اندام ها و بافت های مختلف شوند. مطالعات قبلی اثرات نانو ذرات بر ایجاد التهاب و افزایش یا کاهش بیان ژن های موثر در رشد و توسعه بافت های تولید مثلی در حیوانات نر و ماده را گزارش کرده اند. از جمله این ژن ها می توان به گیرنده آندروژنی (ar)،نیتریک اکسید سینتاز قابل القاء (inos)، فاکتور رشد شبه انسولین (igf-1) و toj3 اشاره نمود. این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات tio2nps و ویتامین e بر بیان ژن های اشاره شده در بافت های کبد و تخمدان در بروز پاسخ های مرتبط با آسیب های وارد شده در بافت های کبد و تخمدان و بررسی نقش ویتامین e به عنوان یک آنتی اکسیدان با اندازه گیری سطح بیان این ژن ها با روش rt-pcr نیمه کمی انجام شد. بدین منظور جوجه های بلدرچین به طور تصادفی به یکی از 6 گروه شامل گروه کنترل بدون هیچ افزودنی به جیره پایه، گروه جیره پایه به اضافه 200 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e، گروه های جیره پایه به اضافه 500 و 1000 میلی گرم از tio2nps و گروه-های جیره پایه به اضافه 500 و 1000 میلی گرم از tio2nps و 200 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e تقسیم شدند. نتایج نشان دادند که سطح بیان ژن های ar، inos و toj3 در تیمارهای 500 و 1000 میلی گرم، 90 روز پس از قرار گرفتن در معرض tio2nps به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین 200 میلی گرم ویتامین e توانست میزان بیان ژن های inos و toj3 را در تیمار دریافت کننده 1000 میلی گرم tio2nps، به صورت معنی داری کاهش دهد اما هیچ تأثیری بر بیان ar نداشت. این نتایج پیشنهاد می کند که نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم می توانند در نارسایی زودرس تخمدانی و اختلال در بلوغ فولیکول ها، اثرات التهابی و همچنین در سرطان زایی و تکثیر سلول های سرطان زا نقش داشته باشند.