مقایسه اثربخشی گروه درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی و راه حل محور بر کاهش پرخاشگری و تعارض های زناشویی زوج های دارای شوهر معتاد

هدف: با توجه به نقش خانواده که یکی از اصلی ترین رکن های جامعه می باشد، دستیابی به جامعه سالم در گرو خانواده است. سلامت خانواده منوط به سلامت روانی زوجهای و داشتن رابطه مطلوب با یکدیگر است.این پژوهش با هدف مقایسه میزان اثربخشی گروه درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی با گروه درمانی راه حل محور در کاهش پرخاشگریو تعارض های زناشویی زوج ها دارای شوهر معتاد،انجام شد.روش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش شبه آزمایشی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد.جامعه آماری شامل کلیه زوج ها مراجعه کننده به کلینیک درمان و ترک اعتیاد پرند شهر مشهد در سال 1393 که دارای شوهر سوء مصرف مواد بودند را شامل می شد. از بین آنها 15 زوج که دارای تعارض های زناشویی و نشانه های پرخاشگری بودند با استفاده از نمونه گیری در دسترس و جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند.داده ها به کمک پرسشنامه پرخاشگری و تعارض زناشوییجمع آوری شد.سپس گروه های آزمایش 8 جلسه(90 دقیقه ای)تحت گروه درمانی قرار گرفتند. در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد و پس از پایان جلسات پس آزمون اجرا شد.یافته ها: سپس با استفاده از تحلیل کوواریانس یافته های بدست آمده از طریق نرم افزار spss 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج پژوهش فرضیه های تحقیق را تأیید و نشان داد که گروه درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی و گروه درمانی راه حل محور موجب کاهش پرخاشگری و تعارض زناشویی زوج های دارای شوهر معتاد گردیده است.نتایج همچنین نشان داد که گروه درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی در کاهش پرخاشگری و گروه درمانی راه حل محور در کاهش تعارض زناشویی زوج ها اثربخشی بیشتری داشتند.نتیجه گیری: هم گروه درمانی راه حل محور و هم ذهن اگاهی در کاهش پرخاشگری و تعارض زناشویی موثر هست،اما روش اول در کاهش تعارض زناشویی و ذهن اگاهی در کاهش پرخاشگری موثرتر است.