حل وبررسی وضعیت تنش و کرنش بر اساس سازوکارهای کانونی در زاگرس مرکزی

در این پژوهش یکی از مهمترین روش های مطالعاتی نو زمین ساختی که تعیین جهت تنش با روش برگشتی (inversion) به یاری داده های سازوکارکانونی است ، معرفی شده و کاربرد آن در زاگرس مرکزی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. جهت تنش وابسته به خصوصیات محیط است بنابراین محیط های مختلف تنش را به صورت متفاوت جذب کرده(جهت تنش در مکان های متفاوت به صورت محلی جابجا می شود) و دگرشکلی های گوناگونی از خود نشان می دهند.در این پژوهش سعی شده تا تنش در مناطق مختلف زاگرس مرکزی را بدست آورده و نوع دگرشکلی بر روی روند های مختلف گسلی و به طور خاص بر روی گسل های با روند شمالی- جنوبی در منطقه سروستان و گاوبست مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از آن رژیم تکتونیکی هر منطقه نتیجه شود.در پایان اینکه با توجه به این رژیم ها می توان به سازوکار روند های مختلف گسلی دست یافت.