بازتعریف معماری مراکز ترک اعتیاد مبتنی بر تأثیر محیط و درمان های کل نگر

هدف:هدف این پژوهش بررسی نقش و جایگاه معماری در مراکزدرمان اعتیاد نسبت به دیگر عناصر محیط می باشد تا با شناسایی این عوامل بتوان فضاهایی را که با نیازهای روحی-جسمی و محیطی معتادان در ارتباط می باشد طراحی نمود.روش:در این تحقیق با استفاده از تکنیک سلسله مراتبی (ahp) ، نقش و جایگاه معماری و الویت بندی ویژگی های مهم در طراحی از نظر بیماران مبتلا به اعتیاد واز دید کارشناسان معماری بررسی شد و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار اکسپرت چویس انجام شده است .یافته ها:بررسی ها نشان می دهد که از نظر معتادان در مراکز درمانی اعتیاد ، وجود افراد دارای تجربه مشابه، وجود برنامه های سرگرم کننده و همچنین پرسنل با تجربه از الویت بالاتری نسبت به امکانات و فضاهای داخلی و همچنین زیبایی فرم و شکل ساختمان داراست وهمچنین توجه معماران به طراحی اصولی فضاهایی که از نظر معتادین دارای اهمیت بالاتری می باشد بسیار حائز اهمیت است.نتیجه گیری:بنابراین طراحان و معماران می بایست به منظور طراحی فضاهای درمانی اعتیاد کار آمد و مناسب به نظرات و نیازهای معتادان توجه ویژه داشته باشند.یافته های این پژوهش می تواند به برنامه ریزان ،مشاوران ،طراحان و معماران در برنامه ریزی کالبدی مناسب و طراحی کارآمد و هماهنگ با نیازهای بیماران مبتلا به اعتیاد یاری رساند.