استراتژی عربستان سعودی در مقابل افزایش حضور و نفوذ ایران در خاورمیانه در سالهای 2001-2011 مطالعه موردی عراق و بحرین

از سال ها پیش تا کنون همواره این نکته مورد اشاره تحلیلگران اوضاع خاورمیانه بوده که ماهیت روابط ایران و عربستان سعودی به عنوان دو قدرت رقیب و تاثیر گذار،یکی ازمهمترین عناصرتعیین کننده ساختار سیاسی و امنیتی این منطقه به شمار می رود. وقوع انقلاب اسلامی و ظهور ایران به عنوان یک قدرت ایدئولوژیک شیعه، باعث تشدید رقابت و اختلاف بین دو کشور گردید.بطور طبیعی ظهور یک قدرت منطقه ای تغییراتی را در سطح منطقه و جهان به دنبال خواهد داشت و عربستان نیز به عنوان قدرت مندترین کشور عربی برای جلوگیری از نقش آفرینی ایران در منطقه با همکاری قدرت های فرامنطقه ای تمام تلاش خود را بکار بست تا مانع گسترش قدرت ایران و تضعیف موقعیت خود شود.با این حال ایران علی رغم چالش های متعدد داخلی ومنطقه ای بطور موفقیت آمیزی توانسته جایگاه خود راارتقا بخشد و ازنظر مجموع مولفه های قدرت در موقعیت برتری نسبت عربستان در منطقه قرار گیرد.در همین راستا تحولاتی که در سالهای 2001 تا 2011 در خاورمیانه به وقوع پیوسته از جمله سرنگونی طالبان در افغانستان و صدام در عراق ، جنگ های اسرائیل با حماس و حزب اله ،تحولات ناشی از بیداری اسلامی و اعتراضات در بحرین و دست یابی ایران به دانش هسته ای ، ایران را از موقعیت ممتازی نسبت به عربستان در منطقه قرار داده و این کشور در بیشتر کانون های رقابتی با ایران جایگاه خود را از دست رفته می بیند . در این پژوهش تلاش بر این است که اقدامات و استراتژی هایی که عربستان به کار گرفته تا مانع قدرت یابی بیشتر ایران بشود مورد مطالعه و بررسی قرار بگیرد . نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عربستان گرچه توانسته با اقداماتی که انجام داده در برخی از زمینه ها روند رو به رشد حضور و نفوذ ایران را کاهش دهد یا در برابر آن مانع ایجاد کند ولی پیش بینی می شود با آرام شدن وضعیت در منطقه و تثبیت قدرت شیعیان و بهبود وضعیت اقتصادی در ایران ، و مشکلات داخلی در عربستان شاهد تضعیف موقعیت این کشور و گسترش بیشتر نفوذ ایران به عنوان یک قدرت تاثیر گذار منطقه ای در خاورمیانه باشیم .