شناسایی و اندازه گیری )tph (total petroleum hydrocarbonsبا تاکید برهیدروکربن های آلیفاتیک درآب و رسوبات خوریات ماهشهر

به منظور بررسی میزان هیدروکربن های آلیفاتیک در خوریات ماهشهر، پنج ایستگاه به نام های بندر امام خمینی، خور جعفری، خور احمدی، خور زنگی و خور غنام انتخاب گردید و نمونه برداری از آب و رسوبات در هر ایستگاه انجام شد.نمونه های آب در بطری های شیشه ای تیره و نمونه های رسوب درون فویل آلومینیوم جمع آوری وپس از انتقال به آزمایشگاه ، محتوای هیدروکربن های آلیفاتیک آن توسط حلال های آلی هضم و استخراج گردید. نتایج نشان داد میانگین هیدروکربن های آلیفاتیک در ایستگاه های بندر امام خمینی، خور احمدی، خور جعفری، خور زنگی و خور غنام در آب به ترتیب 97/63، 559/64، 90/3، 109/3، 105/28 نانوگرم بر میلی لیتر و در نمونه های رسوب به ترتیب 113/28، 108/62، 101/62، 89/63، 92/62 نانوگرم بر میلی لیتر بود. مقایسه پنج ایستگاه نشان داد که آب خور احمدی آلوده تر از سایر ایستگاه ها است و ازمیان رسوبات، رسوب بندر امام خمینی آلوده تر است. آلودگی در این ایستگاه ها از هر دو منابع پیرولیتیکی و پتروژنیکی بود اما در نمونه های آب منابع پتروژنیکی غالب بود. مقایسه غلظت ترکیبات آلیفاتیک در این منطقه با سایر مطالعات در جهان نشان داد که خوریات ماهشهر آلودگی نسبتا بالایی دارد. به منظور بررسی میزان هیدروکربن های آلیفاتیک در خوریات ماهشهر، پنج ایستگاه به نام های بندر امام خمینی، خور جعفری، خور احمدی، خور زنگی و خور غنام انتخاب گردید و نمونه برداری از آب و رسوبات در هر ایستگاه انجام شد.نمونه های آب در بطری های شیشه ای تیره و نمونه های رسوب درون فویل آلومینیوم جمع آوری وپس از انتقال به آزمایشگاه ، محتوای هیدروکربن های آلیفاتیک آن توسط حلال های آلی هضم و استخراج گردید. نتایج نشان داد میانگین هیدروکربن های آلیفاتیک در ایستگاه های بندر امام خمینی، خور احمدی، خور جعفری، خور زنگی و خور غنام در آب به ترتیب 63/97، 64/559، 3/90، 3/109، 28/105 نانوگرم بر میلی لیتر و در نمونه های رسوب به ترتیب 28/113، 62/108، 62/101، 63/89، 62/92 نانوگرم بر میلی لیتر بود. مقایسه پنج ایستگاه نشان داد که آب خور احمدی آلوده تر از سایر ایستگاه ها است و ازمیان رسوبات، رسوب بندر امام خمینی آلوده تر است. آلودگی در این ایستگاه ها از هر دو منابع پیرولیتیکی و پتروژنیکی بود اما در نمونه های آب منابع پتروژنیکی غالب بود. مقایسه غلظت ترکیبات آلیفاتیک در این منطقه با سایر مطالعات در جهان نشان داد که خوریات ماهشهر آلودگی نسبتا بالایی دارد.