سنتز نانوذرات fetio3 و gdtio3 و بررسی خواص مغناطیسی و گرمایی آنها

امروزه پروسکیت ها با نماد شیمیایی abo3، به دلیل داشتن ساختارهای متنوع و کاربرد فراوان در صنعت و علم پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در این میان پروسکیت های اکسید عناصر واسطه و عناصر کمیاب زمین از مواد مهم و پرکاربرد می باشند. در این تحقیق، نانو ذرات fetio3 به روش سل – ژل و gdtio3 با ترکیب روش های سل – ژل احتراقی، هیدروترمال و سولوترمال سنتز شدند. تحلیل xrd نانوذرات سنتز شده، تشکیل ساختار fetio3 را به صورت خالص و تشکیل ساختار gdtio3 را با یک قله ناخالصی tio2 و تشکیل پیوند بین gdtio3 و tio2در صفحات (311) و (105) را تایید می کند. اندازه ذرات بدست آمده توسط xrd با اندازه ذرات مشاهده شده در تصاویر sem مطابقت خوبی دارند. هم چنین تصاویر sem نحوه توزیع ذرات را نشان می دهد. نمودار جذب نانوذرات میزان جذب در محدوده 200 – 1000 نانومتر را نشان می دهد. ضمن اینکه گاف انرژی fetio3 و gdtio3 با استفاده از نمودار جذب محاسبه شد و مقادیر 2.7 و 0.7 الکترون ولت به دست آمد. خواص گرمایی fetio3 با استفاده از آنالیز dta مورد بررسی قرار گرفت و حاکی از این بود که fetio3 یک ترکیب گرماگیر و پایدار بدون تغییر فاز در محدوده دمایی 100—800 درجه سلسیوس می باشد. خواص مغناطیسی ترکیب های ساخته شده گویای آن است که fetio3 دارای خاصیت فری مغناطیس با مغناطش اشباع و وادارندگی مغناطیسی m_s=0.25 emu?g و h_c= 0.05 emu?g، و gdtio3 دارای خاصیت آنتی فرومغناطیس می باشد.