رابطه ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی با گرایش به مواد مخدر با میانجی گری ذهن آگاهی و خودکنترلی در بین دانشجویان پسر دانشگاه تبریز

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی با گرایش به مواد مخدر با میانجی گری ذهن آگاهی و خودکنترلی در بین دانشجویان پسر دانشگاه تبریز انجام شد.پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی می باشد،که درآن تغییرات متغیر ملاک )گرایش به مواد(بر اساس متغیرهای پیش بین )شخصیت و دلبستگی (با میانجیگری ذهن آگاهی و خودکنترلی مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان پسر دانشگاه تبریز بود که در سال 94-1393مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش 200 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. سپس از دانشجویان خواسته شد تا پرسشنامه گرایش به مواد میرحسامی، پرسشنامه شخصیت مک کری و کاستا، پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شیور ، پرسشنامه ذهن آگاهی براون و ریان و پرسشنامه خودکنترلی تانجی را پر کنند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر از طریق(amos) استفاده شد. نتایج نشان داد که در رابطه بین سبک های دلبستگی و گرایش به مواد تنها سبک دلبستگی اجتنابی معنی دار است. از بین ویژگی های شخصیت و گرایش به مواد ابعاد توافق گرایی و وجدان گرایی رابطه معنی دار داشتند. رابطه بین خودکنترلی و گرایش به مواد معنی دار و منفی بود. رابطه بین ذهن آگاهی و گرایش به مواد مخدر معنی دار نبود. ذهن آگاهی، خود-کنترلی در رابطه بین شخصیت با گرایش به مواد نقش واسطه ای ندارند و همچنین ذهن آگاهی، خود-کنترلی و شخصیت در رابطه بین سبک های دلبستگی با گرایش به مواد نقش واسطه ای ندارند. نیاز به توجه ویژه و انجام تحقیقات بیشتر جهت شناسایی عوامل مرتبط با گرایش به مواد را در مورد دانشجویان احساس می شود. ضمناٌ باید برنامه هایی جهت جلوگیری از گرایش به مصرف مواد در بین دانشجویان اجرا گردد.