تحلیل مفهوم امید و یأس در محتوا و فرم (صورت) غزل معاصر با تکیه بر غزلیات هوشنگ ابتهاج و حسین منزوی

امید و یأس، از جمله عواطفی هستند که می توانند نقشی بارز در تعیین نحو? نگرش انسان به جهان اطراف ایفا کنند. از آنجا که غزل، یکی از مناسب ترین قالب ها برای ابراز بسیاری از عواطف درونی است، تجلّی احساس امید و یأس نیز در این قالب ، نسبت به بسیاری دیگر از شیوه های سخنسرایی، بیشتر و بارزتر است. در میان غزلسرایان معاصر، هوشنگ ابتهاج و حسین منزوی جایگاهی ویژه دارند. امید و ناامیدی، از کلیدی ترین و تعیین-کننده ترین عواطف غزل این دو شاعرند. بر این اساس، هدف این پایان نامه، تحلیل امید و یأس در محتوا و فرم غزل این دو شاعر شاخص معاصر است. در این پژوهش، به واکاوی محتوایی علل و زمینه های پیدایش و تجلّی عواطف امید و یأس ؛ نیز گونه های مختلف آن ها در غزل دو شاعر پرداخته شده است.