بررسی رابطه بین فرهنگ یادگیری در سازمان بر روی توانمند سازی کارکنان با در نظر گرفتن متغیر میانجی انتقال دانش ضمنی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فرهنگ یادگیری در سازمان و توانمند سازی کارکنان با درنظر گرفتن متغیر میانجی انتقال دانش ضمنی، در بین کارکنان دانشگاه سمنان می باشد.روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ یادگیری سازمانی ، توانمند سازی کارکنان و انتقال دانش ضمنی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان دانشگاه سمنان تشکیل می داد. در مجموع 220 پرسشنامه جمع آوری گردید.تجزیه و تحلیل داده با استفاده از نرم افزارspss و lisrel انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد ، با افزایش فرهنگ یادگیری در سازمان در دانشگاه سمنان انتقال دانش ضمنی بین کارمندان افزایش می یابد. اما اینکه فرهنگ یادگیری در سازمان تأثیر مثبت، مستقیم و معناداری بر توانمندسازی دارد رد می گردد و انتقال دانش ضمنی بر روی توانمندسازی دارای اثر مثبت می باشد و میانجی بودن انتقال دانش ضمنی در رابطه بین فرهنگ یادگیری در سازمان و توانمندسازی کارکنان نیز تأئید می شود. با تأیید نقش میانجی انتقال دانش ضمنی، فرهنگ یادگیری در سازمان دارای اثر غیر مستقم، مثبت و معناداری برابر با 64/0 بر روی توانمندسازی کارکنان می باشد و نتیجه می گیریم هرچند فرهنگ یادگیری در سازمان به طور مستقیم بر توانمندسازی کارکنان تأثیر گذار نیست اما به طور غیر مستقیم با میانجی گری انتقال دانش ضمنی بر توانمندسازی کارکنان تأثیر می گذارد. واژگان کلیدی: فرهنگ یادگیری سازمانی ، توانمند سازی کارکنان ، انتقال دانش ضمنی ، مدیریت دانش، تسهیم دانش