رابطع بین عملکرد خانواده و خودکنترلی با اختلالات رفتاری

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین عملکرد خانواده و خودکنترلی با اختلالات رفتاری (مطالعه موردی نوجوانان خوابگاه کمیته امداد امام خمینی(ره)) می باشد .جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش اموزان دختر و پسر خوابگاه کمیته امداد امام خمینی شهرستان سپیدان می باشد .نمونه آماری به دلیل محدود بودن جامعه کلیه دانش آموزان دختر و پسر می باشد .در این پژوهش از سه پرسشنامه عملکرد خانواده (اپشتاین، بیشاپ و بالدوین، 1983) ، پرسشنامه خودکنترلی (تانجی و همکاران 2004) و پرسشنامه بررسی مشکلات و نقاط قوت فرم خودگزارش دهی )sdqگودمن 1997) استفاده شده است. تجزیه وتحلیل آماری دراین پژوهش ازروش آماری توصیفی، آماراستنباطی( میانگین، انحراف استاندارد ،درصد و ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چند گانه استفاده شده است. یافته ها نشان دهنده این است بین متغیر خود کنترلی با مولفه های اختلالات رفتاری شامل ( نشانه های هیجانی، مشکلات سلوک، بیش فعالی، مشکلات با همتایان ، عدم رفتارهای مطلوب اجتماعی ) رابطه منفی و معنادار وجود دارد. و همچنین بین عملکرد خانواده ونشانه های هیجانی مشکلات سلوک ، بیش فعالی ، عدم رفتارهای مطلوب ،رابطه منفی و معناداری وجود دارد ، در نهایت درمرحله پیش بینی متغیر عملکرد خانواده خودکنترلی می توانند اختلالت رفتاری را پیش بینی کنند. . کلید واژه: عملکرد خانواده ، خودکنترلی ، اختلالات رفتاری