اثر پیش خنک سازی (pre-cooling)به روش غوطه وری در آب سرد بر دمای مرکزی، عملکرد استقامتی، ضربان قلب، سطح اسیدلاکتیک و الکترولیت های پلاسمای بازیکنان نوجوان فوتبال در هوای گرم

به خوبی اثبات شده است که فعالیت ورزشی در شرایط زیست محیطی گرم، باعث بالا رفتن دمای مرکزی بدن شده و خطر بیماری¬های ناشی از گرما را افزایش داده و اثرات فیزیولوژیک و عملکردی زیانباری را مخصوصا در کودکان و نوجوانان در پی خواهد داشت. بنابراین، بررسی روش های پیشگیری و کاهش این عوارض لازم و ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر پیش خنک سازی بدن بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیک در بازیکنان نوجوان فوتبال انجام گردید. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را 16 نفر از نوجوانان فوتبالیست منتخب شهر زنجان با (میانگین سنی 1±16 سال و متوسط وزن 10±62 کیلو گرم)تشکیل می دهند. آزمودنی ها بر اساس قد، وزن، bmi، vo2max به دو گروه همگن تقسیم شده و سپس به صوت تصادفی به عنوان گروه کنترل(8n=) و آزمایش (پیش¬خنک¬کننده 8n=) انتخاب شدند. تغییرات حجم پلاسما با استفاده از روش دیل کاستیل محاسبه شد. دمای مرکزی، الکترولیت¬ها(سدیم، پتاسیم)، شاخص¬های قلبی¬عروقی(ضربان¬قلب، فشارخون سیستول و دیاستول) و لاکتات در حالت پایه، میان آزمون [گروه کنترل پس از گرم کردن و گروه آزمایش پس از گرم کردن و 10 دقیقه پیش خنک سازی (به روش غوطه وری در آب 23 درجه سانتیگراد)] و پس¬آزمون[پس از آزمون ورزشی شامل تست بروس تعدیل شده با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه و رسیدن به خستگی ارادی (در دمای 33 درجه سانتیگراد و رطوبت 50درصد)] اندازه¬گیری شد. الکترولیت¬ها و لاکتات به ترتیب با استفاده از کیت سدیم پتاسیم شرکت زیست شیمی و پارس آزمون اندازه¬گیری شدند. تجزیه تحلیل داده¬ها با استفاده از نرم افزار spss نسخۀ 20 انجام شد. بین تغییرات حجم پلاسمای دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در تمامی مراحل آزمون فشار¬خون دیاستولی، الکترولیت¬ها(سدیم، پتاسیم)، دمای مرکزی و لاکتات دو گروه فاقد تفاوت معنی دار بود. پس از گرم کردن در هوای گرم، پیش¬خنک¬سازی باعث کاهش معنادار (05/0p<)ضربان قلب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد اما در پایان آزمون ضربان قلب دو گروه فاقد تفاوت معنی¬دار بود. فشار خون سیستولی پس¬آزمون گروه پیش¬خنک¬کننده به صورت معنی دار (05/0p<)از گروه کنترل بالاتر بود. عملکرد استقامتی گروه پیش¬خنک¬کننده بالاتر از گروه کنترل بود اما این تفاوت به سطح معنی دار نرسید. یافته های این پژوهش نشان داد پیش¬خنک¬سازی می تواند انحراف قلبی عروقی را کاهش داده و عملکرد استقامتی را تا حدودی بهبود بخشد. با وجود این در بیان این تفسیر باید احتیاط کرد، چرا که تفاوت¬های میان گروهی نظیر تحمل گرما و اقتصاد دویدن می توانند مستقیما عملکرد را تغییر دهند.