تاثیر مقدار عناصر آلیاژی و زمان آسیاکاری در روند تشکیل کریستال های نانومتری آلیاژ مس- تنگستن- کروم تهیه شده با فرآیند آلیاژسازی مکانیکی

آلیاژهای مس-تنگستن-کروم موادی با ساختار پایدار و مستحکم در دمای بالا همراه با هدایت الکتریکی و حرارتی بالا هستند. کاربرد این آلیاژها در صنایع، ساخت وتولید قطعات خنک شونده، نازل موشک ها،کابل ها و سیم های مغناطیسی، الکترودهای جوشکاری و غیره است. در این تحقیق مخلوط پودرهای خالص مس، کروم و تنگستن در سه ترکیب مختلف در یک آسیاب گلوله سیاره ای و در 4 زمان تحت اتمسفر گاز محافظ آرگون آسیاکاری شدند. پودرهای حاصل با آنالیز پراش اشعه ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند. پارامتر شبکه به روش تابع برون یاب و اندازه متوسط کریستال و کرنش داخلی با معادله ویلیامسون- هال محاسبه شد. نتایج حاصله نشان داد؛ پارامتر شبکه و کرنش داخلی نسبت به زمان آسیاکاری افزایش یافته است. اندازه کریستالی با افزایش زمان آسیاکاری ، ریزتر شده و به کمتر از 20 نانومترکاهش یافته است. نتایج حاصل از بررسی تصاویر sem نشان داد که ذرات پودر در ابتدای آسیاکاری درشت شده، به یک حداکثر مقدار رسیده و در ادامه کار اندازه متوسط آنها کاهش یافته است. در ادامه، مخلوط پودرهای آسیاشده پرس شده و در دماهای450 و 600 درجه سانتیگراد در یک کوره عملیات حرارتی تحت اتمسفر محافظ، تف جوشی شدند. سختی نمونه های پرس شده قبل و بعد از زینتر شدن، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سختی نمونه ها با زمان آسیاکاری رابطه صعودی دارد. افزایش سختی نمونه ها پس از 12 ساعت آسیاکاری و بعد از زینتر به فرآیند رسوب سختی اتم های نامحلول کروم و تنگستن در زمینه مس نسبت داده شد.