بررسی پراکنش و نقطه هدف داروهای ساتورکس، پردنیزولون، متیل پردنیزولون و اکسی متولون توسط رادیوایزوتوپ های ایندیم و ید

.نشاندارسازی داروهای ساتورکس، پردنیزولون، متیل پردنیزولون و اکسی متولون با رادیوایزوتوپ ایندیم (ایندیم-111) در phهای مختلف، و سپس توزیع زیستی آن ها در موش های نرمال مورد بررسی قرار گرفت. هر چهار دارو با موفقیت با ایندیم-111کلراید در ph مناسب نشاندار شدند. بهترین نتیجه ی نشاندارسازی با افزودن 146 میکرو مولار از محلول داروی گیاهی ساتورکس در ph=7، سپس 30 میکرو مولار از محلول داروی پردنیزولون در ph=7، همچنین 25 میکرو مولار از محلول داروی متیل پردنیزولون در ph=7 و 481 میکرو مولار از محلول داروی اکسی متولون در ph=7 به یک ویال حاوی ایندیم-111 کلراید در دمای اتاق با هم زدن ملایم و مداوم به مدت 30 دقیقه به دست آمد. کروماتوگرافی لایه نازک رادیویی(rtlc) و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(hplc) خلوص رادیوشیمیایی بالای 90.0% را در شرایط بهینه بعد از نشاندارسازی، نشان دادند. پایداری رادیو ترکیب های تهیه شده در حضور سرم انسانی در دمای 37 درجه سلسیوس آزمایش گردید. مطالعات توزیع زیستی در موش های نرمال برای تعیین توزیع زیستی رادیوترکیب ها تا 24 ساعت انجام شد.