بررسی و ارزیابی فنی و اقتصادی گزینه های مختلف روسازی در راه های اصلی و راه های با حجم ترافیک کم و ارائه روش بهینه جهت انتخاب انواع آن

روسازی یکی از اجزای مهم و زیربنایی جاده محسوب می شود و باید برحسب اهمیت راه مورد نظر از شرایط ویژه و مناسبی برخوردار باشد تا در طول عمر بهره برداری ضمن تأمین عبور و مرور ایمن، جذابیت یک سفر مطمئن را برای استفاده کنندگان از راه فراهم سازد. ساخت روسازی ها با قابلیت باربری و عمر بالا و کیفیت مناسب و نیز نگهداری آنها در شرایط عملکردی مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا در کشورهای توسعه یافته بدلیل وجود روسازی های مختلف قابل اجرا برای یک مسیر آیین نامه هایی را تحت عنوان انتخاب نوع روسازی جهت انتخاب روسازی برای یک مسیر تهیه کرده اند که این آیین نامه ها ضمن در نظر گرفتن مشخصات فنی اما تأکید آن ها بر ارزیابی های اقتصادی است و غالباً روسازی را برای یک مسیر مشخص از طریق فرآیند تحلیل هزینه چرخه عمر انتخاب می کنند اما متأسفانه در کشور شرایطی برای استفاده از روسازی های مختلف فراهم نشده است لذا در این تحقیق ابتدا از طریق مرور منابع صورت گرفته روسازی های پیشنهادی جهت اجرا در راه های اصلی و راه های با حجم ترافیک کم شناسایی شده اند. سپس براساس معیارهای فنی این روسازی ها مورد مقایسه قرار گرفتند ( ارزیابی فنی صورت گرفته براساس مشخصات استان کرمانشاه است). جهت انجام ارزیابی فنی از ترکیب روش تحلیل شبکه فازی و روش شباهت به گزینه ایده آل فازی استفاده گردید. پس از ارزیابی فنی؛ روسازی ها را به دلیل اینکه در شرایط مختلف آب و هوایی، مقاومت خاک بستر و ترافیکی دارای مشخصات عملکردی متفاوتی هستند از طریق سیستم مبتنی بر قوانین فازی مورد ارزیابی قرار داده و عملکرد آن ها در شرایط مختلف تعیین گردید و در گام بعدی از طریق روش فازی امتیاز فنی و عملکردی روسازی ها را ترکیب کرده و روسازی هایی را که از نظر کارشناسان دارای حداقل امتیاز ترکیبی قابل قبول هستند، وارد گام آخر شدند. در گام آخر که مهم ترین مرحله فرآیند انتخاب نوع روسازی می باشد روسازی ها براساس هزینه ساخت مقایسه شدند. نتایج این تحقیق لزوم توجه به روسازی های دیگر بخصوص روسازی های بتنی را نشان می دهد زیرا این روسازی ها ضمن داشتن مشخصات عملکردی مناسب دارای هزینه ساخت کمتری می باشند.