بررسی آثار رفتاری دوزها ی مزمن و حاد گاباپنتین در موش های نر نژاد balb/c در مدل افسردگی ایزوله ی اجتماعی

اخیراً مشخص شده است که گاباپنتین دارای اثرات نورو پروکتیو و اثرات مهاری بر روی نوروترنسمیترهای تحریکی مثل: nmda می باشد. گزارش شده است که این دارو موجب کاهش افسردگی بیماران دیالیزی و همچنین کاهش خشونت و اضطراب در مدل های حیوانی شده است. ما در نظر داریم که اثرات دوزهای حاد و مزمن گاباپنتین بر روی استرس و افسردگی ایجاد شده توسط روش socil isolation را در موش های نر نژاد balb/c مورد مطالعه قرار دهیم.ما در این مطالعه اثر ضد افسردگی گاباپنتین را بررسی کردیم که مشاهده شد گاباپنتین چه به صورت حاد و چه به صورت مزمن توانست آمار افسردگی ناشی از استرس ایزوله ی اجتماعی را کاهش دهد. که ابتدا جهت تعیین دوز مناسب که بیشتر اثر ضد افسردگی را دارد، گاباپنتین با دوزهای 1، 5، 10 و 30 mg/kgبه موش ها دا ده شد. که دوز mg/kg 10 بیشترین تاثیر را در کاهش immobility time در fst را داشت. لذا دوز subeffective در گاباپنتین mg/kg 5 انتخاب شد. همین دوز mg/kg 5 تغییر مشخص و معنی داری در موشهای عادی ایجاد نکرد. در بررسی رفتار ناامیدی و یاس (behavior despair) که از علائم اصلی بیماری افسردگی محسوب می شود، در دو گروه chronic , acute، منجر به کاهش زمان بی حرکتی immobility time در حیوانات شده. کاهش زمان بی حرکتی در در تست fst ، به عنوان یک فاکتور تاید شده در مقالات به عنوان اثر ضد افسردگی مطرح می باشد در این راستا می توان این گونه توجیه کرد. که اثرات گاباپنتین که در کوتاه مدت با کاهش میزان گلوتامات در مغز موجب بروز اثرات رفتاری شده است .در ضمن گاباپنتین در صورت مصرف مزمن، می تواند موجب افزایش میزان gaba و کاهش glutamate در مغز شده که گفته می شود کاهش اولی و افزایش دومی در موارد استرس مزمن و افسردگی وجود دارد. لذا می توان اثرضدافسردگی گاباپنتین را به تغییراتی که در سطح مولکولار و نوروترانس میترها ایجاد می کند نسبت داد. در بررسی های به عمل آمده دیده شده است که استرس اجتماعی می تواند موجب کاهش مقادیرگابا در مغز و همچنین افزایش میزان گلوتامات و دوپامین شود که در نتیجه در بروز رفتارهای مربوط به افسردگی و اضطراب نقش دارد در ضمن گفته می شود میزان گلوتامات در مدل های دیگر افسردگی مانند restraint shock, foot shock esters, chronic mild stress به شدت افزایش یافته است و موجبات نوروتوکسیسیتی را فراهم می کند در این مطالعه، جهت بررسی self-care behavior , behavior , anhedonia از تست splash test استفاده شد. این تست یک آزمون معتبر در زمینه بررسی انگیزه و رفتارهای مربوط self-care می باشد. . grooming activity time در حیوانات دچار استرس ایزوله اجتماعی به شدت در این تست کاهش یافته بود. که نشانگر بروز اثرات افسردگی در این حیوانات بود تجویز gbp به صورت حاد و مزمن به صورت معنی داری اثرات منفی استرس را بر رفتار grooming activity time را جبران کرد و آن را افزایش داد در این مطالعه به جهت تایید نتایج fst ، و همچنین بررسی میزان locomotionحیوانات از تست open- field test استفاده شو د. با این که این تست از زمره تست های معتبر در زمینه بررسی اضطراب در جوندگان می باشد، اما در اینجا چون بحث اضطراب از موضوع ما خارج است، صرفا عملکرد حیوان از نظر locomotion بررسی شد. دوزهای حاد و مزمن gbp تغییری در میزان locomotion حیوانات در مقایسه با گروه های کنترل ندارد. که این نتیجه موضوع را می رساند که نتایج حاصل در fstبه خاطر اثرات sedative یا بیماری حیوانات نبوده است. در این راستا دوزهای پائین تر gpb، mg/kg 1 اثرات فوق را بر روی استرس ناشی از ایزوله اجتماعی ایجاد نکرد با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان پیشنهاد داد که از gbp با دوز پائین می توان در درمان هم زمانی افسردگی- اضطراب که در بیماران صرعی دیده می شود به کمک گرفت در ضمن از آنجایی که مکانیسم عمل gbp هنوز بخوبی مشخص نشده است. لذا پیشنهاد می شود که مکانیسم های دخیل در عملکرد gbp به عنوان یک داروی ضد افسردگی، مورد بررسی قرار گیرد.