مدلسازی مساله مسیریابی- موجودی در زنجیره تامین ساخت و ساز با در نظر گرفتن روابط پیش نیازی

صنعت ساخت و ساز از جمله صنایعی محسوب می شود که سهم قابل توجهی از نیروی انسانی و سازمان ها را در خود جای داده است و بنابراین مدیریت زنجیره تامین در آن نقش و جایگاه ویژه ای دارد. در این پژوهش تلاش شده است مسیریابی- موجودی، از جمله مدل های ارائه شده در زنجیره تامین که بخش بزرگی از صنعت ساخت و ساز را به خود اختصاص داده است مورد مطالعه قرار گیرد. این پژوهش دو مدل را برای مسیریابی- موجودی مدنظر قرار داده است. مدل اول بر میزان مصالح ارسال شده و نحوه بارگیری آن متمرکز است و در واقع بر مدل سازی مسیریابی- موجودی حال حاضر در صنعت ساخت و ساز متمرکز است. در مدل دوم به بهبود مدل اول با درنظر گرفتن روابط پیش نیازی پرداخته می شود و زمانبندی شروع فعالیت ها در جهت بهبود هزینه های کل ساخت و ساز مدنظر قرار می گیرد. در جهت حل الگوریتم مدل دوم از روش فراابتکاری بهینه سازی گروه ذرات استفاده شده است. با بکارگیری آزمایشات عددی بر اساس مطالعه موردی یک شرکت ساخت¬و¬ساز، کارایی و قابلیت اطمینان الگوریتم های پیشنهادی با توجه به داده های حاصل از آن شرکت مورد ارزیابی قرار می گیرد. در نهایت نتایج با دو الگوی حل متفاوت با یکدیگر مقایسه می شوند. آنچه از تحلیل های عددی بدست آمد حاکی از آن است که بهینه سازی فعالیت های پروژه با درنظر گرفتن روابط پیش نیازی هزینه های ارسال، موجودی و تاخیر در پروژه را می تواند به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش دهد و به سودآوری هرچه بیشتر پروژه با کیفیت بالاتر کمک نماید.