برنامه ریزی کریدورهای سبز شهری با تاکید بر ارتقاء تعامل انسان با طبیعت (مطالعه موردی: رودخانه قره سو شهرکرمانشاه)

سبز راه یک جریان پویا، با گرایش تفرجی در درون یک بستر خطی و طبیعی در شهر، خارج از شهر و یا میان محیط طبیعی و شهر میباشد و شامل عناصر برنامه ریزی ، طراحی و مدیریت شده و با اهداف چند گانه ی بوم شناختی، تفریحی، فرهنگی و زیبایی شناختی تعریف میگردد. دغدغه ی اصلی این پایان نامه شناسایی عوامل زمینه ساز تعامل انسانی با ماهیت عملکردی رودخانه های درون شهری است که به سازگارسازی عرصه های طبیعی درون شهری با نظام فعالیت شهری در محور مورد مطالعه منجر گردد. هدف کلان این تحقیق ؛ارتقاء ارزش های طبیعی، زیستی و اجتماعی رودخانه ی قره سو با تاکید بر اصول اکولوژیکی حفاظت و تفرج در قالب برنامه ریزی استراتژیک یک کریدور سبز یکپارچه و نظام یافته است. پیش فرض اصلی تحقیق این است که محورهای سبز درون شهری می توانند پتانسیل لازم برای ارتقاء کیفیت محیط های شهری را ایجاد کنند وبرنامه ریزی در آن ها باید منطبق با احترام به الگوی زیست محیطی آنها باشد.چهارچوب نظری این تحقیق بر پایه ی اصول حفاظت محیطی وتوسعه پایدار شهری بنا شده است. روش شناسی تحقیق از نوع روش های تحلیلی خواهد بود و تلاش بر آن است که با مطالعه ی اصول و ضوابط برنامه ریزی نواحی رود کناری و با استفاده از تجربیات کسب شده در داخل و خارج کشور و سپس با شناخت مستقیم منطقه و انجام مطالعات میدانی و بررسی مدارک بر اساس امکانات، فرصت ها، محدودیت ها و تهدید ها، راهبردهایی به منظور ایجاد یک کریدور سبز تفرجی ارایه شود. به منظور انجام تحلیل های مورد نیاز از برنامه ریزی استراتژیک و روش آنالیز(iea) و مدل برنامه ریزی راهبردی (qspm) برای ارزیابی و وزن دهی به عوامل مختلف به دست آمده از مرحله ی شناخت استفاده شده است. تحلیل درونی و بیرونی حوزه رشد ( تهاجمی) را مناسب ترین حوزه برای نیل به هدف تعیین نمود.این حوزه روی قوتها و فرصتها تاکید دارد.پس از آن با استفاده از تحلیل سوات کمی راهکارهای بهینه تعیین گردید که این استراتژی ها به ترتیب اولویت در ذیل آمده اند: 1.توسعه صنعت گردشگری 2.استراتژی توسعه غیرصنعتی به تاکیدبرکشاورزی