مقایسه اثر الگوسازی ترکیبی و تصویرسازی تشبیهی بر یادگیری مهارت غلت جلو و ادراک بینایی کودکان دارای اختلال یادگیری

اختلال یادگیری به عنوان یک اختلال نوروبیولوژیکی در پردازش شناختی و زبانی تعریف می شود که به علت کارکرد نابهنجار مغز به وجود می آید. از طرفی مطالعات مختلف نشان داده که این کودکان در ادراک بینایی هم ضعف هایی دارند. بنابراین هدف از این مطالعه مقایسه اثر الگوسازی ترکیبی و تصویرسازی تشبیهی بر یادگیری مهارت غلت جلو و ادراک بینایی کودکان دارای اختلال یادگیری بود. بدین منظور 21 دانش آموز پایه اول ابتدایی دارای اختلال یادگیری با میانگین سنی (5/0±) 7 از بین دانش آموزانی که به مراکز اختلال یادگیری مراجعه کرده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کننده ها به صورت تصادفی به سه گروه الگوسازی ترکیبی، تصویرسازی تشبیهی و کنترل تقسیم شدند و در یک طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون گروه های تصادفی شرکت کردند. تحقیق در 4 مرحله پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال تحت تکلیف ثانویه شمارش معکوس انجام شد. در روز اول از همه گروه ها آزمون مهارت های ادراک بینایی گرفته شد. در دوره اکتساب که 6 جلسه به طول انجامید 120 غلت انجام شد (هر جلسه 4 دسته 5 کوششی) و میانگین امتیاز دسته کوشش آخر به عنوان امتیاز اکتساب در نظر گرفته شد. در گروه الگوسازی، قبل از هر دسته کوشش، مربی یکبار الگوی مبتدی غلت جلو و یکبار الگوی ماهر را نمایش می داد. در گروه تصویرسازی باید مهارت غلت جلو را به شکل توپی که روی زمین غل می خورد در ذهن شان تصویرسازی می کردند. گروه کنترل نه الگویی مشاهده می-کردند، نه تصویرسازی انجام می دادند. الگوی مهارت غلت جلو با استفاده از یک آزمون محقق ساخته 5 ارزشی نمره گذاری شد. آزمون یادداری 48 ساعت بعد از دوره اکتساب شامل 5 غلت جلو و آزمون انتقال شامل 5 غلت همراه با تکلیف ثانویه شمارش معکوس از عدد 30 و در نهایت آزمون ادراک بینایی مجددا انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های غلت جلو از تحلیل واریانس 3 (گروه) در 4 (آزمون) با تکرار سنجش عامل آزمون و جهت تجزیه و تحلیل داده های ادراک بینایی از تحلیل واریانس چند متغیره در سطح 05/0 p< استفاده شد. نتایج نشان داد در مهارت غلت جلو گروه های آزمایشی در آزمون اکتساب، یادداری و انتقال نسبت به پیش آزمون به طور معنی داری بهتر از گروه کنترل بودند. در آزمون انتقال با تکلیف ثانویه، عملکرد گروه تصویرسازی تشبیهی بر خلاف دو گروه دیگر نسبت به عملکردشان در آزمون یادداری افت نکرد که این می-تواند نشان دهنده وقوع یادگیری پنهان باشد. نتایج مربوط به ادراک بینایی نشان داد هر سه گروه در پس آزمون پیشرفت معنی داری داشتند، اما تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود. بنابراین برای آموزش غلت جلو به دانش آموزان دارای اختلال یادگیری روش تصویرسازی تشبیهی به دلیل یادگیری پنهان از مزایای بیشتری برخوردار است. کلید واژه ها: تمرین ذهنی، ژیمناستیک، یادگیری پنهان، یادگیری تشبیهی، یادگیری مشاهده ای