رابطه ابعاد سرشت و منش با جسمانی سازی و ناگویی هیجانی با میانجی گری سبک های دلبستگی در دبیران زن کرمانشاه

چکیده در سال های اخیر رویکردهای زیست روان شناختی در شخصیت رشد و تحول فزاینده ای داشته است. در این زمینه نکته مهم که اغلب نادیده گرفته می شود، ارتباط سبب شناختی چندگانه بین شخصیت و بیماری است که اهمیتی برابر و یا حتی بیشتر از شناخت علل معمول بیماری دارد. به همین دلیل هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد سرشت و منش با اختلال جسمانی سازی و ناگویی هیجانی با میانجی گری سبک های دلبستگی بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دبیران زن شاغل در آموزش و پرورش کرمانشاه در سال 93-1392 بود. نمونه آماری شامل 300 نفر که با روش نمونه گیری خوشه ایی چندمرحله ای انتخاب و پس از جلب رضایت و همکاری در این پژوهش شرکت کردند و از آنها خواسته شد پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر( 1986)، پرسشنامه جسمانی سازی( 2003)، پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو( 1994) و پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان( 1987) را تکمیل کنند. تحلیل داده ها با محاسبه ضرایب همبستگی پیرسون و بنیادی، تحلیل رگرسیون همزمان و ارزیابی الگوی پیشنهادی انجام گرفت. براساس نتایج این پژوهش مدل پیشنهادی معادلات ساختاری روابط بین متغیرهای مذکور از برازش قابل قبولی برخوردار بود. اکثر شاخص های برازندگی از انطباق کامل مدل با داده ها حکایت داشت. به طور کلی در مدل پیشنهادی پژوهش، نتایج نشان داد که ابعاد سرشت و منش هم به صورت غیرمستقیم از طریق سبک های دلبستگی و هم به صورت مستقیم با اختلال جسمانی سازی و ناگویی هیجانی رابطه دارند. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که صفات شخصیت مدل های درونکاری ایمن و ناایمن، که در چارچوب روابط دلبستگی نوزاد- مادر تشکیل می شوند را تحت تأثیر قرار می دهد و از طریق استقرار مدل های درونکاری ناایمن می توانند زمینه ظهور و استمرار آسیب پذیری ها را فراهم سازد.