نقش فرهنگ پذیری و ساختار خانواده در وضعیت سرمایه اجتماعی فرزندان، مطالعه موردی دانش آموزان دبیرستانی شهرستان آران و بیدگل در سال 1392

به جهت اهمیت و گستردگی نقش خانواده، بسیاری از تحلیل گران و نظریه پردازان سرمایه اجتماعی و فرهنگی، خانواده را به عنوان یک منبع مهم تولید یا فرسایش سرمایه اجتماعی و فرهنگی ذکر کرده اند. مدرسه نیز به عنوان گروه ثانویه تأثیری به سزا در رشد اجتماعی و جامعه پذیری کودکان دارد. مدرسه نهادی است که رسمأ توسط جامعه موظف به اجتماعی کردن دانش آموزان در زمینه ی مهارت ها و ارزش هایی خاص شده است. اگر دو نهاد خانواده و آموزش و پرورش بتوانند ارزش ها و هنجارها و فرهنگ جامعه را به طرز صحیح به نسل در حال آموزش منتقل کنند و نیز بین اهداف و برنامه ریزی های آن ها هماهنگی لازم وجود داشته باشد و جامعه پذیری به طرز صحیح انجام پذیرد، تعارضات در جامعه کم تر شده، نظم اجتماعی و انسجام جامعه حفظ خواهد شد. این پژوهش با هدف تعیین چگونگی تأثیر خانواده و مدرسه بر سرمایه اجتماعی و فرهنگی صورت گرفته است. به منظور دستیابی به این هدف از بین عوامل و متغیرهای گوناگونی که در خانواده و مدرسه بر سرمایه اجتماعی و فرهنگی تأثیرگذار است، متغیرهای خانواده دموکراتیک، خانواده استبدادی، خانواده سهل انگارانه و فرهنگ پذیری مدرسه به عنوان متغیرهای مستقل انتخاب شده است. این مطالعه از نوع پیمایش اجتماعی بوده و دادههای تحقیق با استفاده از تکنیک پرسشنامه جمع آوری گردیده است. اعتبار و روایی مقیاس های تحقیق با توجه به نتایج ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی منطقه آران و بیدگل در سال 1393 می باشند که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 320 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیده اند. بررسی رابطه ی متغیرهای زمینه ای و سرمایه اجتماعی نشان گر عدم رابطه بین این متغیرها بود. همچنین مشخص گردید که فرهنگ پذیری مدرسه و سبک های تربتی والدین شامل خانواده های استبدادی، دموکراتیک و سهل گیرانه در سرمایه اجتماعی موثر می باشد. بررسی رابطه ی متغیرهای زمینه ای و سرمایه فرهنگی نشان داد که رابطه ی متغیرهای جنس و پایگاه اقتصادی و اجتماعی در جهت مورد انتظار بود. همچنین نتایج نشان می دهد بین سبک های تربیتی والدین شامل خانواده دموکراتیک و خانواده استبدادی با سرمایه فرهنگی رابطه وجود دارد.