برآورد ویژگی های زیست سنجی درختان بلوط ایرانی در درختزارهای زاگرس با استفاده از روش lis در تصاویر هوایی ultracam-d

اندازه گیری ویژگی های زیست سنجی درختان در پوششهای گیاهی خشک و نیمه خشک زاگرس نیازمند مطالعات میدانی دشوار و پرهزینه است. بنابراین دستیابی به روشی کارامد که با صحت و دقت قابل قبول ویژگیهای مذکور را در این ناحیه رویشی مهم برآورد نماید ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با هدف برآورد ویژگیهای زیست سنجی درختان شاخه زاد بلوط ایرانی (quercus brantii var. persica) با استفاده از روش lis بر روی تصاویر هوایی ultracam-d انجام گرفت. ابتدا یک توده 47 هکتاری پوشیده از درختان بلوط ایرانی در نزدیکی شهرستان یاسوج در استان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شده و آماربرداری صددرصد شد. تصویر هوایی ultracam-d منطقه مورد نظر تهیه شده و تصحیحات هندسی آن (با rmse 28/0 سلول) انجام شد. تعداد 19 خط نمونه با طول بهینه 120 متر روی تصویر قرار گرفت و درختانی که با این خط نمونه ها برخورد داشتند برای ادامه مطالعه انتخاب شدند. تراکم درختان در منطقه با استفاده از رابطه strong (06/75 درخت در هکتار) بدون اختلاف معنی دار از مقدار واقعی (61/73 درخت در هکتار) برآورد شد. میانگین ارتفاع 153 درخت انتخاب شده از طریق طول سایه آنها (39/8 متر) بدون اختلاف معنی دار از مقدار واقعی (46/8 متر) اندازه گیری شد. قطر متوسط تاج درختان نیز بر روی تصویر اندازه گیری شد که میانگین آن (73/9 متر) با میانگین واقعی (67/9 متر) اختلاف معنی داری نداشت. مساحت تاج هر درخت با استفاده از روش طبقه بندی svm (صحت کلی 7/97% و ضریب کاپای 96/0) با میانگین 26/69 مترمربع برآورد شد. اگرچه قطر یقه درختان روی تصویر قابل مشاهد نبود، با استفاده از مدل ساخته شده با قطر متوسط تاج میانگین این ویژگی (41/0 متر) بدون اختلاف معنی دار از مقدار واقعی (41/0 متر) برآورد گردید. همچنین رویه زمینی درختان نیز بر روی تصویر قابل مشاهد نبود ولی با استفاده از مدل ساخته شده با قطر متوسط تاج، میانگین این ویژگی (15/0 مترمربع) بدون اختلاف معنی دار از مقدار واقعی (15/0 مترمربع) به دست آمد. به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از روش lis بر روی تصاویر هوایی ultracam-d کارایی لازم را در برآورد ویژگیهای زیست سنجی درختان بلوط ایرانی در منطقه مورد مطالعه را داشته است.