بررسی رابطه بین مالیات و رشد اقتصادی در بین کشورهای منطقه سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران

سیستم های مالیاتی در وهله نخست به منظور تامین هزینه های عمومی طراحی شدند. این سیستم ها همچنین به منظور هموار کردن مسیر دستیابی به اهدافی همچون برابری و نیز رفع نگرانی های اجتماعی و اقتصادی طراحی شدند. این سیستم ها می بایست طوری طراحی شوند که هزینه پذیرش از سوی مالیات دهندگان و نیز هزینه های اجرایی دولت را به حداقل برسانند، در حالی که همزمان باعث کاهش فرار مالیاتی شوند. اما باید توجه داشت که مالیات از سویی دیگر تصمیم خانوارها را در مورد میزان پس انداز، عرضه نیروی کار، میزان سرمایه گذاری در سرمایه انسانی و همچنین تصمیم گیری بنگاه ها را در مورد میزان تولید، خلق موقعیت های شغلی جدید، سرمایه گذاری و نوآوری، و نیز تصمیم گیری سرمایه گذاران را در مورد کانال های پس انداز و سرمایه گذاری تحت تاثیر قرار می دهد. چیزی که در مورد این تصمیم ها اهمیت پیدا می کند، تنها میزان مالیات نیست بلکه طراحی ابزارهایی است که به منظور تولید درآمد مد نظر قرار گرفته اند. تاثیرات سطوح مختلف مالیات و نیز ساختار مالیاتی بر رفتار عوامل اقتصادی به احتمال بسیار زیاد در سطح عمومی استاندارد زندگی خود را نشان می دهد. چنین تاثیری باعث شده است که بسیاری از کشورهای oecd اصلاحات ساختاری در سیستم مالیاتی خود انجام دهند. بخش قابل توجهی از اصلاحات مالیاتی بر روی درآمد اشخاص با هدف ایجاد یک محیط مالی مستعد برای افزایش پس انداز، سرمایه گذاری و کارآفرینی صورت گرفته است که همزمان انگیزه های انجام کار را نیز افزایش دهد. تقریباً همه این اصلاحات می توانند به عنوان راهی برای کاهش نرخ مالیات به منظور افزایش کارایی در نظر گرفته شوند، به شکلی که درآمدهای مالیاتی تغییر نیابند.