اثر کولین بر حافظه فضایی مدل مبتلا به اختلال شناخت در اثر تزریق استرپتوزوتوسین داخل بطن مغز در موش های صحرایی

با توجه به شباهت های زیاد اختلال حافظه ناشی از تزریق داخل بطن های مغزی استرپتوزوتوسین (icv-stz) با بیماری آلزایمر تک گیر و حمایت کولین از سیستم اعصاب مرکزی و نورون ها در مقابل آسیب های مختلف، هدف از این پژوهش بررسی اثرات کولین کلراید بر یادگیری و حافظه فضایی در موش های صحرایی مدل icv-stz بود. چهل سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-220 گرم به طور اتفاقی در 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل، شم، استرپتوزوتوسین، گروه تیمار با کولین 200 و گروه تیمار با کولین 400 تقسیم شدند. به منظور ایجاد اختلال حافظه در موش های صحرایی داروی استرپتوزوتوسین (stz) به درون بطن های مغزی تزریق گردید و پس از آن موش های استرپتوزوتوسینی به مدت 21 روز بصورت داخل صفاقی با دوزهای 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم کولین کلراید درمان شدند. برای ارزیابی یادگیری و حافظه در موش های صحرایی پس از سپری شدن دوره تیمار 21 روزه از ماز آبی موریس (mwm) استفاده شد. در مطالعه حاضر عملکرد حیوانات مبتلا به اختلال حافظه در mwm نسبت به گروه کنترل کاهش داشت و استفاده از مقادیر 200 و 400 میلی گرم/ کیلوگرم کولین کلراید باعث بهبود وابسته به دوز آن شد. همچنین میزان فعالیت آنزیم استیل کولین استراز در این حیوانات نسبت به گروه های دیگر افزایش یافت. بنابراین نتایج حاصل از این مطالعه به نطر می رسد کولین کلراید درمان مناسبی برای اختلالات شناختی ناشی از مدل icv-stz باشد.