تعیین ساختار بهینه ریزشبکه ها با توجه به شبکه های موجود در سیستم های توزیع هوشمند

شبکه های توزیع بخش مهمی از سیستم های قدرت هستند که با توجه به مباحث جدید بازار برق و نزدیک شدن منابع تولید به مصرف کننده ها، در دهه های اخیر موردتوجه محققین قرارگرفته اند. در این شبکه ها، در سال های اخیر مفهوم ریز شبکه توجه زیادی را با دیدگاه هوشمند سازی به خود جلب کرده است؛ چراکه از ملزومات هوشمند سازی شبکه های توزیع، فراهم کردن مقدمات آن است. یکی از مقدمات هوشمند سازی شبکه های توزیع، تقسیم آن ها به ریزشبکه هایی با خودکفایتی و قابلیت اعتماد بالا برای تحقق ویژگی های شبکه هوشمند، ازجمله، ویژگی خودترمیمی آن است. لازمه وجود سطح خودکفایتیو قابلیت اعتماد بالا در ریزشبکه، نصب بهینه منابع توان اکتیو و راکتیو پراکنده در آن است. این پروژه به بیان چگونگی تقسیم شبکه توزیع به گروهی از ریزشبکه های بهینه می پردازد. به منظور تعیین ساختار بهینه ریز شبکه ها، باید محل و ظرفیت منابع انرژی پراکنده و منابع تولید توان راکتیو پراکنده و خطوط اتصال دهنده ریزشبکه ها به صورت بهینه تعیین شوند. لذا در این تحقیق، هدف بهینه سازی همزمان محل نصب و ظرفیت منابع اکتیو و راکتیو پراکنده و تعیین خطوط اتصال دهنده ریز شبکه ها می باشد تا ساختار بهینه ریز شبکه ها با تلفات مینیمم، پروفیل ولتاژ مناسب و قابلیت اعتماد بالا، به طور مستقیم بهدست آید. برای این منظور ابتدا با استفاده از الگوریتم ژنتیک در جعبه ابزار مربوطه در نرم افزارmatlab، جایابی بهینه منابع انرژی پراکنده و منابع راکتیو پراکنده انجام شده و به طور همزمان با استفاده از تئوری گراف شبکه موردنظر به ریزشبکه های خودکفایت و با قابلیت اعتماد بالا تقسیم شده است. نتایج نشان می دهند که ریزشبکه های ایجادشده هم ازنظر خودکفایتی توان اکتیو و راکتیو و هم ازنظر قابلیت اعتماد نسبت به شبکه موردمطالعهبهبودیافته است. علاوه براین در حالت بهره برداری متصل به شبکه ریزشبکه ها، تلفات کاهش چشمگیری داشته است.