تعیین رابطه جهت گیری دینی و سبک های فرزند پروری والدین با میزان سلامت روان دانش آموزان موفق و ناموفق در دختران و پسران

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی تعیین رابطه جهت گیری مذهبی و سبک های فرزند پروری والدین بر میزان سلامت روان دانش آموزان موفق و ناموفق است. بدین منظور نمونه ای 300 نفری از دانش آموزش دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان بوکان به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه سلامت عمومی (ghq)، شیوه های فرزند پروری بامریند و جهت گیری مذهبی آلپورت است. روش اجرا بدین صورت بود که ابتدا مدارس مورد نمونه گیری به صورت تصادفی انتخاب، سپس در داخل مدارس مورد نمونه گیری، به صورت تصادفی کلاس های دانش آموزان برای شرکت در نمونه تحقیق انتخاب شد. درنهایت داده های 278 نفر آزمودنی به منظور تحلیل وارد نرم افزار spss شدند، مدت زمان تقریبی لازم برای پر کردن پرسشنامه ها 40 دقیقه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها داده های از روش رگرسیون همزمان و همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر وجود همبستگی منفی بین شیوه فرزندپروری مقتدرانه و جهت گیری درونی با ابعاد مختلف سلامت روانی و همچنین وجود همبستگی مثبت بین شیوه های فرزند پروری استبدادی، سهل گیر و جهت گیری بیرونی با ابعاد مختلف سلامت روانی دانش آموزان موفق و ناموفق شهرستان بوکان می باشد. با توجه به نتایج حاصل تقویت مراکز مشاوره در مدارس با هدف پایش وضعیت تحصیلی دانش آموزان و شناسایی عوامل آسیب زا؛ و بالاخره جلب مشارکت و تعامل خانواده ها با سیستم آموزشی در سطح مدارس، ضروری به نظر می رسد.