بهینه سازی سازه ها با محدودیت تغییر مکان و تنش به صورت جداگانه

بهینه سازی یعنی رسیدن به بهترین نتیجه در مورد یک عملیات، درحالی که محدودیت های مشخصی برآورده شده باشد. با توجه به کاهش همه جانبه ی منابع، بهینه سازی در زمینه های مهندسی امری ضروری می باشد. در سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی و کامپیوتر، روش های جدید بهینه سازی پدید آمده اند. از میان این روش ها، روش بهینه سازی تکاملی سازه ها (eso) به خاطر سادگی و ارائه ی جواب های مطمئن همواره مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این روش مبنای کار، حذف قسمت های ناکارآمد در طی روند بهینه سازی می باشد. بهینه سازی در سه دسته ی اصلی بهینه سازی سایز (اندازه)، توپولوژی و شکل طبقه بندی می شود که در تحقیق حاضر بهینه سازی سایز سازه ها تحت محدودیت تنش و تغییر مکان به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین یکبار سازه ها تحت محدودیت همزمان تنش و تغییر مکان مورد بررسی قرار گرفته اند. محاسبات لازم به وسیله ی برنامه نویسی در محیط matlab انجام یافته است. مطالعات انجام یافته بر روی یک قاب دو دهانه با پنج طبقه و یک قاب یک دهانه با هشت طبقه صورت گرفته است. نتایج حاصل از بهینه سازی همزمان با نتایج حاصل از بهینه سازی به صورت تک معیاره مقایسه شده اند و مشخص گردید که در بهینه سازی همزمان، سازه ی بهینه شده سنگین¬تر از سازه های بهینه شده توسط محدودیت تنش یا تغییر مکان که به صورت جداگانه اعمال شده اند، می باشد.