اثر کاربرد اسید هیومیک و اسید فولویک بر کمیت و کیفیت دو رقم برنج مطالعه موردی: (برنج محلی طارم و پر محصول شیرودی)

با توجه به اهمیت مصرف مواد آلی خصوصا در خاکهای آهکی ، در گیاهانی مانند برنج و از طرفی کم بودن مواد آلی در خاکهای ایران آزمایشی در سال زراعی 92 در شهرستان قائمشهر (مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل) به صورت مزرعه ای و با طرح بلوک های کاملا تصادفی با دو رقم شیرودی و طارم برای هر رقم با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل هیومیکس 95 و هیومیکس فلوریش میباشد. غلظت مصرفی هیومیکس 95 که به صورت پودر است 4 ،8 و 11 کیلوگرم در هکتار، غلظت هیومیکس فلوریش هم 5، 10 و 15 لیتر در هکتار و رقم شاهد بدون مصرف هیومیکس فلوریش و هیومیکس 95 است. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از هیومیکس 95 به غلظت 11 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش عملکرد برنج طارم تا 38% در هکتار و استفاده از هیومیکس فلوریش با غلظت 15 لیتر تا 24% در هکتار شد. هیومیکس 95 در شیرودی باعث افزایش عملکرد دانه تا 44% در هکتار بوده و هیومیکس فلوریش 45% در هکتار بوده ، میزان کلروفیل و طول برگ پرچم (نزدیک ترین برگ به خوشه)هم تحت تاثیر غلظت های بالای اسید هیومیک و فولویک بیشتر از سایر تیمارها بود. وزن هزار دانه تیمارها در غلظت های بیشتردر بالاترین سطح قرار گرفت. همبستگی صفات غلظت کلروفیل در سطوح مختلف اسید هیومیک و فولویک درطارم با طول برگ پرچم برگ در برنج شیرودی با تعداد کل پنچه به احتمال پنج درصد معنی دار است. همبستگی سطوح مختلف اسید هیومیک و فولویک درطارم با طول برگ پرچم برگ در سطح احتمال یک درصد معنی دار می باشد. در مجموع می توان گفت که غلظت های 11 کیلوگرم در هکتار هیومیکس 95 و 15 لیتر در هکتار هیومیکس فلوریش برای دو رقم مورد آزمایش تو صیه می شود زیرا باعث افزایش عملکرد دانه این ارقام شده است .