بررسی تاثیر مشارکت در بودجه بندی بر عملکرد مدیریت در صنعت نفت ایران

اغلب در بحث مشارکت پرسنل در بودجه بندی به مکانیزم انگیزشی آن، یعنی ایجاد انگیزه بوسیله احساس رضایت و خشنودی از نقش داشتن در برنامه ریزی، که ممکن است بر عملکرد افراد اثرگذار باشد، توجه می گردد. و به مکانیزم آگاهی بخشی آن، شامل تحصیل و بکارگیری اطلاعات و درک الزامات کار، توجهی نمی شود. آنچه در این پژوهش بیشتر مد نظر است بار اطلاعاتی مترتب بر مشارکت در بودجه بندی می باشد و اطلاعات مربوط به کار بعنوان یک متغیر واسطه بین مشارکت در بودجه بندی و عملکرد مدیران مورد بررسی قرار می گیرد. ابتدا ارتباط مشارکت در بودجه بندی با اطلاعات مربوط به کار و سپس رابطه اطلاعات با عملکرد مدیران بررسی می گیرد. فرضیات زیر در این پژوهش مورد آزمون قرار گرفته اند: فرضیه اول: مشارکت در بودجه بندی رابطه ای با اطلاعات مربوط به کار ندارد. فرضیه دوم: اطلاعات مربوط به کار رابطه ای با عملکرد ندارد. فرضیات فوق یکبار با فرض نرمال بودن توزیع متغیرها (مشارکت ، اطلاعات مربوط به کار و عملکرد) با روش ضریب همبستگی خطی و توزیع t.student و بار دیگر با فرض نرمال نبودن توزیع متغیرها با روش ضریب همبستگی رتبه ای (اسپیرمن) و توزیع مربوطه مورد آزمون قرار گرفت ، که با اطمینان بیش از 99 درصد رد شدند. بنابراین می توان با اطمینان بیش از 99 درصد ادعا کرد که بین مشارکت در بودجه بندی و اطلاعات مربوط به کار و بین اطلاعات مربوط و عملکرد مدیر همبستگی قابل ملاحظه وجود دارد. و با توجه به مثبت بودن ضرایب همبستگی بین آنها (r23 و r12) می توان گفت : مشارکت در بودجه بندی با اطلاعات مربوطه رابطه مستقیم دارد و همچنین اطلاعات مربوط به کار ارتباط مستقیم با عملکرد مدیر دارد. بعبارتی دیگر می توان ادعا کرد که هر چه مشارکت مدیر در بودجه بندی افزایش یابد، اطلاعات کاری وی افزایش می یابد و این افزایش اطلاعات منجر به بهبود عملکرد وی می گردد. همچنین با توجه به نتایج مدل تجزیه و تحلیل مسیر همبستگی، تاثیر مشارکت در بودجه بندی بر عملکرد شامل دو بخش می باشد. بخش غیرمستقیم آنکه همان (p23.r120/1896) می باشد و نتیجه فوق را تایید می نماید. ((یعنی مشارکت از طریق یک متغییر واسطه که همان اطلاعات مربوط به کار باشد، بر عملکرد تاثیر می گذارد.)) بخش مستقیم آن (p310/2424) را می توان اثر انگیزشی مشارکت در بودجه بندی بر عملکرد به حساب آورد. یافته های این تحقیق تاثیر مشارکت در بودجه بندی بر عملکرد مدیران در صنعت نفت ایران را هم از طریق مکانیزم آگاهی بخشی و هم از طریق مکانیزم انگیزشی تایید می نماید.