سنجش رابطه سبک زندگی و شیوه همسرگزینی (مقایسه زنان و مردان دانشجوی متاهل دانشگاه تهران)

خانواده، بعنوان مهم ترین نهاد جامعه به شمار می رود. پایه و اساس این نهاد را ازدواج تشکیل می دهد. موفقیت در ازدواج و رسیدن به اهداف مطلوب آن، تا حدود زیادی با شیوه همسرگزینی مرتبط است. از آنجایی که تمامی انتخابهایی که هر شخص نسبت به زندگی خود انجام می دهد تا حد زیادی بسته به سبک زندگی اش دارد، پس در همسرگزینی که یکی از مهم ترین انتخاب های زندگی هر فرد است، سبک زندگی، جایگاه مهمی می یابد. از این رو، پژوهش حاضر در صدد سنجش رابطه سبک زندگی و شیوه همسرگزینی جوانان (مقایسه زنان و مردان متاهل دانشجوی دانشگاه تهران) می باشد. در این تحقیق، از روش پیمایشی بهره برده شده و از پرسشنامه محقق ساخته، به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان و مردان متأهل دانشجوی دانشگاه تهران در سال تحصیلی93-92 می باشند. حجم نمونه، بر اساس فرمول کوکران و بااستفاده از شیوه نمونه¬گیری¬تصادفی، نامتناسب با حجم برابر با 371 نفر تعیین شد. یافته های پژوهش، حاکی از آن است که میان سبک زندگی و شیوه همسرگزینی رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد. بدین معنا که هر چقدر سبک زندگی مدرن¬تر شود، شیوه همسرگزینی نیز مدرن می¬شود. همچنین میان زنان و مردان تفاوت های معناداری مشاهده شد. نتایج آزمون فرضیات نشان می دهد که میان تمام شاخص های سبک زندگی (فعالیتهای فراغتی، مصرف فرهنگی، مدیریت بدن، مصرف مادی)، به استثنای بیان خود از طریق مصرف، با شیوه همسرگزینی دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد متغیرهای «مصرف فرهنگی»، «مدیرت بدن»، «فعالیت-های فراغتی»، «بیان خود»، «مصرف مادی»، «سن»، «جنسیت»، «مذهب»، «پایگاه اقتصادی اجتماعی»، «محل سکونت» 28 درصد از تغییرات واریانس متغیر شیوه همسرگزینی را تبیین می کنند.