سنتز، شناسایی و مطالعه دارورسانی نانو-پلیمرهای کوئوردیناسیونی متخلخل بر پایه فلزات روی و آهن

در طی سال های اخیر چارچوب های فلز-آلی به دلیل دارا بودن حجم بالای حفره و مساحت سطح بالا توجه زیادی را جلب کرده اند. از این نانوساختارها می توان در زمینه های ذخیره سازی گاز، جذب انتخابی گاز، جداسازی، مغناطیسی، نوری و لومینسانس، کاتالیزور، تبادل یونی، حسگر، اکسایش-کاهش، رسانایی و دارورسانی استفاده نمود. در این پژوهش چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز روی [zn2(bdc)2(dabco)]n با روش محلولی در حضور داروی مدل، محلول گرمایی بدون و با عامل پوشش و بعد بارگذاری داروی ایبوپروفن تهیه شد. همچنین چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز آهن [fe3(o)(bdc-nh2)3(oh)(h2o)2]n•ph2o به روش محلول گرمایی برای بارگذاری داروی مدل 5- فلورواوراسیل تهیه شد. روش های طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ، پراش پرتو ایکس، آنالیز وزن سنجی گرمایی، ایزوترم جذب نیتروژن و میکروسکوپ الکترونی روبشی برای شناسایی چارچوب های فلز-آلی قبل و بعد از بارگذاری دارو مورد استفاده قرار گرفت. پایداری این چارچوب های آلی-فلزی با روش اسپکتروسکوپی جذب اتمی بررسی شد. مساحت سطح [zn2(bdc)2(dabco)]n تهیه شده با سه روش مختلف در محدوده ی m2/g 1700-1200 و [fe3(o)(bdc-nh2)3(oh)(h2o)2]n•ph2o، m2/g 65/1486 بود. اندازه حفره nm 85/1 در روش محلولی و محلول گرمایی بدون عامل پوشش و nm 85/1 و nm 95/6 در روش محلول گرمایی با عامل پوشش برای چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز روی و اندازه حفره های 4/3-9/2 نانومتر در روش محلول گرمایی برای چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز آهن بدست آمد. میزان بارگذاری داروی ایبوپروفن در [zn2(bdc)2(dabco)]n برای روش محلولی به صورت درجا، روش محلول گرمایی بدون عامل پوشش و روش محلول گرمایی با عامل پوشش به ترتیب 15، 22 و 30 درصد بود. میزان بارگذاری داروی 5- فلورواوراسیل در [fe3(o)(bdc-nh2)3(oh)(h2o)2]n•ph2o برای روش محلول گرمایی 13 درصد بود. رهایش دارو از این سامانه ها با روش اسپکتروفوتومتر اندازه گیری شد. رهایش کامل ایبوپروفن از چارچوب فلز-آلی تهیه شده به روش محلولی، محلول گرمایی بدون و با عامل پوشش بر پایه فلز روی به ترتیب 8، 16 و 23 روز طول کشید. رهایش کامل 5- فلورواوراسیل از چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز آهن تهیه شده به وسیله ی روش محلول گرمایی 6 روز انجام گرفت.