بررسی رفتار سواحل مسلح شده با ژئوسنتتیک ها تحت اثر امواج آبی و زلزله

خاک علیرغم مقاومت فشاری خوب در کشش عملکردی ضعیف و کارایی نامناسبی دارد. برای جبران این ضعف اغلب از مسلح کننده های گوناگونی در سازه های خاکی استفاده می کنند که محقق در این پژوهش به بررسی تأثیر لایه ژئوتکستایل بر روی ساحل در اثر امواج زلزله در سه عمق سطح ساحل (صفر)، نیم متری و یک متری ساحل می پردازد و در پنج فصل ارائه شده است که در فصل اول به شرح و بسط اهداف موضوع، اهمیت و روش تحقیق پرداخته، ساختاری کلی از پایان نامه ارائه گردیده است. فصل دوم به ادبیات فنی تحقیق در زمینه گسترش موج در محیط پیوسته و مسلح سازی خاک اختصاص یافته و مواردی از پژوهش های انجام شده پیشین ذکر گردید. همچنین فرضیات تحقیق، چگونگی مدلسازی عددی و روابط حاکم بر مدل های رفتاری در فصل سوم ذکر شده و فصل چهارم نیز به فرایند مدلسازی و آنالیز عددی بر روی پارامترها به وسیله نرم افزار ansys اختصاص یافت. در خاتمه در فصل پنجم محقق با توجه به بررسی های انجام شده و آنالیزهای عددی نتایج پژوهش و پیشنهادات را ارائه نموده است. با توجه به ارزش سواحل از بعد تفریحی، اجتماعی و اقتصادی و همچنین ممتد بودن سواحل ایران و نیاز به تقویت ظرفیت باربری خاک سواحل پرداختن به این مهم ضروری است. محقق در راستای هدف پژوهش با فرض ماسه ای بودن خاک ساحل در شمال و جنوب کشور از سه تیپ خاک مطابق آیین نامه 2800 زلزله (دوم، سوم و چهارم) استفاده نموده و همچنین با در نظر گرفتن سه نوع زلزله (السنترو، طبس، منجیل) باشتاب بالای 7 ریشتر در 3 مدل هندسی با شیب های o38، o57، o71 به وسیله نرم افزار انسیس با دو روش (الف) و (ب) که در روش (الف) بین لایه مذکور وخاک ساحل یک المان تماسی (contact 197) با ضریب اصطکاک 3/0، وجود دارد و در روش (ب) بین لایه ژئوتکستایل و خاک تماس کامل برقراراست، یعنی گره های خاک و لایه مشترک می باشد، به صورت دو بعدی آنالیز را انجام می دهد تا اثر مثبت لایه ژئوتکستایل را بر روی سواحل مشخص نماید. محقق در این پژوهش خاک را به روش دراگر – پراگر و المان plane 182 ، آب را به روش اولرین و المان fluid29 و لایه ژئوتکستایل با فرض پایدار بودن لایه ژئوتکستایل بر روی ساحل را به روش الاستیک خطی باالمان plane 182 مدل گذاری نموده است. با توجه به بررسی انجام شده وقتی لایه بر روی ساحل قرار دارد تأثیر آن در کاهش تنش های فشاری، کششی و جابجایی سواحل قابل ملاحظه و مناسب تر از زمانی است که لایه در اعماق ساحل قرار می گیرد. و همچنین تأثیر لایه در شیب های ملایم بهتر و مناسب تر از شیب های تند است و نتایج نشان می دهد که تأثیر لایه مذکور در خاک های تیپ چهارم بهتر و مناسب تر از خاکهای تیپ دوم و سوم است.