تحلیل آزمایش آنتوان زیلینگر و همکارانش با فرستادن دو فوتون همبسته در جزایر قناری به فاصله 143 کیلومتر

بیش از دو دهه از ارائه اولین طرح دوربری کوانتومی توسط بنت در سال 1993 می گذرد. این طرح به طور رسمی آغازی شد برای انجام آزمایش هایی در زمینه دوربری کوانتومی و پایانی بر بحث هایی که انجام دوربری کوانتومی را غیر ممکن دانسته و با آن مخالفت می کردند. در مباحث دوربری کوانتومی با مفهومی آشنا می شویم که بنیان و اساس تمامی طرح ها و آزمایشات دوربری کوانتومی است این مفهوم چیزی نیست جز درهم تنیدگی کوانتومی که ریشه پیدایش درهم تنیدگی کوانتومی را می توان در مقاله epr و به دنبال آن آزمایش های جان بل و نامساوی بل دانست. در این رساله که هدف اصلی آن بررسی آزمایش دوربری کوانتومی در جزایر قناری است ابتدا مفاهیم پایه را بیان کرده و سپس به دلیل اهمیت موضوع درهمتنیدگی کوانتومی در آزمایشات دوربری کوانتومی قضیه epr و نامساوی بل را بررسی می کنیم. در ادامه از آنجا که تقریباً تمامی آزمایشات دوربری کوانتومی که تا به حال انجام گرفته اند با استفاده فوتون های درهم تنیده انجام شده به بررسی چگونگی تولید فوتون های درهم تنیده می پردازیم. درنهایت در فصل پایانی آزمایش دوربری کوانتومی در جزایر قناری را مورد بررسی قرار می دهیم که حاصل آن دوربری دو فوتون درهم تنیده مابین جزایر لاپالما و تنریف به فاصله 143 کیلومتر با استفاده از کانال های کوانتومی و کلاسیکی بوده که تمامی بررسی هایی که روی فیدیلیته حالت ها صورت گرفته همگی ماهیت کوانتومی بودن آزمایش مذکور را تایید می کنند.