بررسی اثر اینتگریلین در درمان بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد قلبی همراه با افزایش قطعه st (stemi) به روش آنژیوپلاستی اولیه

مقدمه : برقراری زودرس و کامل جریان خون در عروق کرونر بسته شده هدف اصلی در درمان بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد با بالا رفتن قطعه st می باشد. آنژیوپلاستی اولیه(primary pci) با وجود موفقیت در ترمیم خون رسانی به میوکارد،همیشه در برقراری جریان خون میوکارد موفقیت آمیز نیست.موارد متعددی در بروز این پدیده دخیل هستند که یکی از آنها فعالیت ضدپلاکتی است . یکی از داروهایی که در این ضمینه مفید هست، اینتگریلین به عنوان آنتاگون?ست گ?رنده گل?کوپروتئ?ن iiia iib/ است. گرچه استراژی اضافه کردن اینتگریلین منجر به برقراری جریان خون به نحو بهتری می شود ولی بر اساس نتایج مطالعات انجام شده، ارزش آن به عنوان بخشی از استراتژی روتین در بیماران stemi مورد سوال است. مواد و روش ها: در این مطالعه131 بیمار با تشخیص اولیه انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه st (stemi) به بیمارستان افشار یزد مراجه کردند و تحت آنژیوپلاستی اولیه عروق کرونر قرار گرفتند و به دو گروه تقسیم شدند که تعداد 66 نفر(38/50%) در گروه دریافت کننده داروی اینتگریلین و بقیه 65 نفر(61/49%)در گروه شاهد (گروهی که داروی اینتگریلین دریافت نمی کنند) قرار گرفتند.اطلاعات مربوط به این مطالعه از طریق تکمیل پرسش نامه از روی پرونده بیمارانی که از آذر 1391تا شهریور 1393با شکایت stemi تحت آنژیوپلاستی اولیه قرار گرفته بودند ،انجام شد. بیماران طی دوره حداقل 6 ماهه از زمان ترخیص مورد پیگیری قرار گرفتند. در نهایت داده ها پس از جمع آوری و کنترل در محیط نرم افزاری spss17 به کامپیوتر وارد شد و جداول و شاخص مورد نیاز تهیه و جهت مقایسات آماری از آزمون chi-square و fisher exact استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی جامعه در دو گروه مورد بررسی 9/11 ± 6/57 با دامنه تغییرات 33 تا 88 سال بود. توزیع فراوانی جنس در دو گروه مورد بررسی 101نفر(1/77%) مرد و 30 نفر(9/22%) زن بوده است. در خصوص فراوانی عوامل خطر بیماری های قلبی از جمله فراوانی نسبی هیپرتانسیون و دیابت میلیتوس و هیپرلیپیدمی و همچنین سابقه انفارکتوس قلبی وآنژیوپلاستی اولیه وجراحی بایپس عروق کرونر و سکته مغزی و مصرف سیگار و سابقه مصرف دارویی و همچنین میانگین bmi در دوگروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. در حین بستری ودرمان، فراوانی نسبی ناحیه انفارکته، تعداد رگ درگیر، درگیری شریان کرونری left main، محل انجام آنژیوپلاستی، طول وقطر استنت و مصرف داروی آنتی کواگولانت حین آنژیوپلاستی در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری : با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد استفاده از داروی اینتگریلین موجب کاهش مورتالیتی بیماران stemi می شود و ریسک انفارکتوس قلبی مجدد و رواسکولاریزاسیون مجدد افزایش نداشت به علاوه احتمال افزایش خون ریزی ماژور و مینور وجود ندارد و هیچ موردی از cva هموراژیک گزارش نشد. واژگان کلیدی : اینتگریلین، انفارکتوس میوکارد، آنژیوپلاستی اولیه عروق کرونر