تجسم در تقابل با حیاط شهر با رویکرد پایداری فرهنگی در شهر گرگان

شهر یک واقعیت مسلم اجتماعی است که ، به طور کلی می توان آن را در انسانها و فضاها خلاصه کرد.گرگان، شهری است که با قرار گرفتن فرهنگ ها و قومیت های مختلف در کنارهم ، تضادها و ویژگی های خاصی را منعکس می کند ،از آنجا که انسانها و مکانها از هم تاثیر پذیر و بر هم تاثیر گذارهستند، بازتاب آن را می توان درفضاهای شهری مشاهده کرد. ازعناصر تشکیل دهنده فضاها، فضاهای نیمه باز و باز می باشند که همواره یکی ازعناصر مشترک شهر بوده و درطول تاریخ اهمیت فراوان داشته است. سه بخش اصلی و قدیمی گرگان را می توان مهم ترین فضای عمومی شهر در نظر گرفت؛این فضا بازتاب سویه های متعدد و متکثر مفهوم فضای عمومی است. ،نظیر:خرید،استراحت،تفریح،جامعه پذیری،خودجوشی و خودانگیختگی اجتماعی.سایر فضاها و مکانها،هم چون مساجد و تکایا در محلات،بنابر ماهیت و ویژگی های خویش،بیش و کم نمایانگر گوشه ای از ابعاد و جلوه های متکثر انگاره ی فضای عمومی هستند. پژوهش حاضر ابتدا به مبانی ارتباطات و رفتار انسان در ادراک محیط شهری می پردازد و در آخربا هدف از شناخت خاطرات و فضاهای جمعی در شهر گرگان اجرا گردیده است. به این منظور پس از بررسی اجمالی از فضای جمعی، اقدام به جمع آوری اطلاعات به صورت تصویری از محلات قدیم و مروری بر گذر زندگی در بافت شکل گرفته تاریخی گرگان گردید.و در نهایت به طراحی حیاط شهر در سایت مرکز شهر انجام گردیده است. اطلاعات مورد نیاز برای استخراج این عوامل به شکل روش های میدانی،توصیفی،اسنادی است.